A Clockwork Orange (filme)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
A laranxa mecánica
Clockwork Orange Trailer poster.png
Ficha técnica
Título orixinalA clockwork orange
DirectorStanley Kubrick
GuiónStanley Kubrick
Baseado enA clockwork orange de Anthony Burgess
MúsicaWendy Carlos
FotografíaJohn Alcott
MontaxeBill Butler
EstreaFlag of the United States.svg 2 de febreiro de 1972
Flag of the United Kingdom (3-5).svg 13 de xaneiro de 1972
OrixeEstados Unidos de América Estados Unidos
Reino Unido Reino Unido
XéneroDrama
Ciencia ficción
Comedia negra
Orzamento2.200.000 USD
Recadación26.589.355 USD
Filme anterior2001: Unha odisea do espazo (1968)
Filme seguinteBarry Lyndon (1975)
Na rede
IMDB: tt0066921 Filmaffinity: 745383 Allocine: 260 Rottentomatoes: m/clockwork_orange Mojo: clockworkorange Allmovie: v10024 TCM: 71092 Metacritic: movie/a-clockwork-orange TV.com: movies/a-clockwork-orange Netlix: 383466Editar o valor em Wikidata

A Clockwork Orange (A laranxa mecánica) é un filme anglo-estadounidense dirixido, producido e escrito por Stanley Kubrick e estreado en 1971. Está baseado na novela A Clockwork Orange de Anthony Burgess.

Conta a historia de Alex, un mozo violento cuxas únicas distraccións son a violación, a ultraviolencia e Ludwig van Beethoven. As violentas imaxes da película e unha desgraciada serie de actos vandálicos fixeron que Kubrick presionase á distribuidora para retirar a película dos cines británicos. As ameazas que recibiu fixeron que o director se recluíse aínda máis na súa mansión de Londres, xa que trala súa anterior película, Dr. Strangelove, abandonara os EUA e marchase vivir ó Reino Unido.

O filme de Kubrick tentaba ser un canto en contra da violencia. Porén, foi interpretado de xeito contrario, e algunha das desagradables escenas do filme mesmo foron reproducidas pola mocidade británica.

Argumento[editar | editar a fonte]

Nunha Gran Bretaña futurista, Álex, o adolescente protagonista do filme, dedícase, xunto cos seus amigos, á ultraviolencia (bouras, abusos, violacións e humillacións contra os máis febles, e pelexas con outros grupos de adolescentes). É afeccionado ás drogas e, sobre todo, á música de Ludwig van Beethoven.

Álex persuade aos seus amigos a atacar unha mansión particular onde vive un escritor coa súa muller. Álex viola a esposa diante do seu marido.

Despois dunha loita polo liderado do grupo, Álex, traizoado polos seus compañeiros mentres atacan a casa dunha muller a cal acaba asasinando, é golpeado cunha botella de leite por un dos seus amigos e fica a mercé da policía, que non tarda en chegar.

É encarcerado nunha cadea brutal, e, co fin de acurtar a condena, preséntase voluntario para someterse ao tratamento Ludovico, de carácter experimental. Consiste en ver filmes moi violentos acompañados de música de Beethoven, mentres é drogado con substancias que lle xeran efectos noxentos. Deste xeito trátase de condicionar a súa resposta perante a violencia.

Ao rematar o programa, a súa antiga vida quedou totalmente destruída e el rexeita a violencia. Os seus pais rexéitano, os seus antigos compañeiros son axentes das forzas da orde, e unha antiga vítima secuéstrao e tortúrao obrigándoo a escoitar a novena sinfonía de Beethoven. A antiga vítima busca provocarlle un sufrimento abondo para desexar suicidarse. Deste xeito o "tratamento Ludovico" sería absolutamente rexeitado pola opinión pública e o goberno ficaría desacreditado, obxectivo que persegue o secuestrador, amais da simple vinganza.

Efectivamente, Álex intenta suicidarse sen éxito, mais logrou liberarse dos efectos do "tratamento Ludovico". Despois diso, o Ministro do Interior visítao e descúlpase polos efectos do tratamento, coa xustificación de que só seguía recomendacións do seu equipo.

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

Nomeamentos[editar | editar a fonte]

  • 4 ós Premios Óscar, entre eles á mellor película
  • 7 ós premios BAFTA
  • 1 ós premios DGA
  • 3 Globos de Ouro
  • 1 WGA

Premios[editar | editar a fonte]

  • 1 Hugo.
  • 1 Silver Ribbon (Sindicato italiano de xornalistas sobre o cine).
  • 1 KCFCC. (Críticos de Kansas)
  • 1 NYFCC. (Críticos de Nova York)