Pierre Duhem

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaPierre Duhem

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento10 de xuño de 1861 Editar o valor em Wikidata
2º distrito de París, Francia Editar o valor em Wikidata
Morte14 de setembro de 1916 Editar o valor em Wikidata (55 anos)
Cabrespine, Francia Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturacemiterio comunal de Cabrespine 43°21′38″N 2°27′41″L / 43.3605861, 2.461465 Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
Outros nomesCh. Clérice Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeFrancia Editar o valor em Wikidata
RelixiónIgrexa católica Editar o valor em Wikidata
EducaciónÉcole Normale Supérieure
Collège Stanislas (París) Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoFilosofía da ciencia e epistemoloxía Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónfilósofo , matemático , filósofo da ciencia , historiador , químico , físico , profesor universitario , científico Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Bordeaux (pt) Traducir (1894–1916)
Universidade de Rennes (1893–1894)
Universidad de Lille (pt) Traducir (1887–1893) Editar o valor em Wikidata
Membro de
Influencias
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata
Obra
DoutorandoHenri Pélabon (en) Traducir, Albert Turpain (pt) Traducir e Paul Louis Saurel (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Familia
FillosHélène Duhem (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Dialnet: 2615442

Pierre Maurice Marie Duhem (París, Francia, 10 de xuño de 1861 — Cabrespine, Francia, 14 de setembro de 1916) foi un físico e historiador e filósofo da ciencia francés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Pierre Duhem foi un dos fundadores da fisicoquímica, ademais de dedicarse á historia e á filosofía da ciencia. Exerceu como profesor de física teórica na Universidade de Bordeos.

Duhem foi o pioneiro dos estudos históricos acerca da ciencia medieval. Neste ámbito escribiu a súa monumental obra en 10 tomos O sistema do mundo, historia das doutrinas cosmolóxicas de Platón a Copérnico.

As teorías de Duhem estiveron influídas polo principio da economía de Ernst Mach, segundo o cal "a meta que se propuxo [a física] é a de ser a expresión dos feitos máis simple e económica" [1] en La théorie physique: son objet et sa structure.

A diferenza doutros historiadores (Voltaire e Condorcet, por exemplo), que desprezaban a Idade Media, tratou de demostrar que neda época a Igrexa Católica axudou á aparición da ciencia occidental e que foi un dos períodos máis frutíferos neste sentido.

O seu traballo neste campo foi impulsado orixinariamente polas súas investigacións nas orixes da estática, durante as que descubriu os traballos de matemáticos e filósofos medievais como Nicolao Oresme e Roger Bacon, cuxa sofisticación lle sorprendeu. A raíz destas investigacións considerounos como os fundadores da ciencia moderna, aducindo que anticiparon moitos descubrimentos de Galileo e outros pensadores posteriores. Duhem concluíu que "a mecánica e a física da que os tempos modernos están comprensibelmente orgullosos, proceden, mediante unha ininterrompida serie de melloras apenas perceptíbeis, das doutrinas que naceron no corazón das escolas medievais".[2]

En filosofía da ciencia coñécese sobre todo pola formulación da tese Duhem-Quine.

A primeira biografía ampla sobre Pierre Duhem é obra de Stanley Jaki. Foi publicada en 1984 pola Editorial Nijhoff da Haia.[3]

Obras[editar | editar a fonte]

  • Les théories de la chaleur (1895)
  • Les théories électriques de J. Clerk Maxwell, París: Hermann, 1900.
  • Le mixte et la combinaison chimique. Essai sur l'évolution d'une idée (1902)
  • L'évolution de la mécanique (1902)
  • Les origines de la statique, 2 volumes, París, 1905, 1906.
  • Études sur Leonard de Vinci, ceux qu´il a lus et ceux qui l´ont lu, 3 volumes, París, 1906 a 1913.
  • Sozein ta phainomena. Essai sur la Notion de Théorie physique de Platon à Galilée (1908)
  • Traité de l'énergétique (1911)
  • Le système du monde. Histoire des doctrines cosmologiques de Platon à Copernic. 10 volumes (1913 a 1959)
  • Pierre Duhem (1987). Stanley L. Jaki, ed. Prémices Philosophiques. Brill. ISBN 9789004081178. 
  • Pierre Duhem (1994). Stanley L. Jaki, ed. Lettres de Pierre Duhem à sa fille Hélène. Editions Beauchesne. ISBN 9782701012971. 
  • Stanley L. Jaki (1991). Pierre Duhem: homme de science et de foi. Editions Beauchesne. ISBN 9782701012247. 

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Kockelmans, The Economical Nature of Physical Inquiry.
  2. ↑ Pierre Duhem, Les origines de la statique, vol. 1, páx. iv, Harvard University Press. páx. 38
  3. ↑ Jaki, S. L. (1984): Uneasy Genius. The Life and Work of Pierre Duhem. Nijhoff, Dordrecht.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Campos Gosálbez, Inma (1996): Metodología e historia en "La théorie physique" de Pierre Duhem. Valéncia: Universidade de Valencia. Servizo de Publicacións. ISBN 978-84-370-5300-4
  • Jaki, Stanley L. (1996): La ciencia y la fe: Pierre Duhem. Encuentro Ediciones. ISBN 978-84-7490-401-7
  • Marcos, Alfredo (1988): Pierre Duhem: La Filosofía de la Ciencia en sus orígenes. Barcelona: Editorial P.P.U. (Universidad de Barcelona). ISBN 84-7665-223-2
  • Marcos, Alfredo (2007): "Pierre Duhem y el positivismo", en VV. AA. Foro de estudiantes sobre positivismo y ciencias sociales. Bogotá: Universidad Externado de Colombia ISBN 958-616-961-8, páxs. 65-84
  • VV. AA. (1991): Física y religión en perspectiva. Madrid: Ediciones Rialp. ISBN 978-84-321-2790-8

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pierre_Duhem&oldid=6338266»