Necrópole

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Tumbas antropomorfas en Cervera de Pisuerga (Palencia)

Unha necrópole é un cemiterio ou lugar destinado a enterramentos. Etimoloxicamente significa cidade dos mortos, pois provén do idioma grego: (necro:morte, e polis:cidade). O termo emprégase tanto para designar cemiterios pertencentes a grandes urbes como para as zonas de enterramento que se atoparon preto de cidades de antigas civilizacións.

Historia[editar | editar a fonte]

As necrópoles foron construídas por varias razóns, ás veces eminentemente relixiosas, como a Necrópole de Giza, en Exipto. O chamado Val dos Reis xorde durante o Imperio Novo, fronte a Menfis, co propósito de evitar os periódicos roubos dos ricos enxovais funerarios de faraóns e nobres exipcios, configurando os enterramentos como luxosas galerías subterráneas, pero ocultando e selando os seus accesos. A gran maioría foron saqueadas poucos anos despois.

Moitas culturas fundaron necrópoles en resposta á prohibición de practicar enterramentos dentro dos límites urbanos[Cómpre referencia]. Os camiños que partían das cidades foron ornados con monumentos funerarios, especialmente no Imperio romano. Aínda poden verse na Vía Apia de Roma, en Italia.

Durante o século XIX as necrópoles monumentais gozaron dun rexurdimento, alentado pola moda vitoriana, con grandes e elaborados sepulcros.