Mahani Teave
_(cropped).jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 14 de febreiro de 1983 (41 anos) Hawai, Estados Unidos de América |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Chile Estados Unidos de América |
| Educación | Universidade Austral de Chile Cleveland Institute of Music (en)  Hochschule für Musik Hanns Eisler Berlin (en) |
| Actividade | |
| Ocupación | pianista |
| Lingua | Lingua castelá, Lingua rapanui e lingua inglesa |
| Instrumento | Piano |
Mahani Teave, nada en Hawai o 14 de febreiro de 1983, é unha pianista clásica orixinaria da Illa de Pascua, en Chile.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Teave naceu en Hawai, filla de pai rapanui e nai estadounidense.[1] Asistiu á Universidade Austral de Chile e estudou música no Instituto de Música de Cleveland e Hochschule für Musik Hanns Eisler Berlin (onde recibiu o Konrad Adenauer Fellowship).[2][3]
Carreira musical[editar | editar a fonte]
.jpg)
Teave é considerada o único músico clásico da Illa de Pascua.[3] Ela comezou a tocar música clásica occidental cando era nena e, despois de que o seu mestre abandonase a illa, a familia de Teave trasladouse a Chile continental para poder continuar a súa educación musical.[2]
Teave realizou viras por todo o mundo, incluíndo actuacións por Chile, Europa e Asia.[2] A súa primeira actuación no Canadá foi en 2014 no simposio da Universidade Carleton na honra de Franz Liszt.[3]
En 2012, Teave fundou a Escola de Música da Illa de Pascua, a primeira escola de música da illa, onde ensinou piano, violonchelo, ukelele e violín.[2][4][5] Ela e o seu marido, Enrique Icka, xestionan a ONG Toki Rapa Nui, que axuda a patrocinar a escola.[6]
En 2020, o produtor e cineasta John Forsen estreou un documental, Song of Rapa Nui, sobre Teave.[7] O documental céntrase na súa viaxe vital a través da música, así como no seu traballo contemporáneo na conservación ambiental. En 2021, Teave lanzou o seu primeiro álbum, Rapa Nui Odyssey.[7] Inclúe pezas de Bach, Chopin, Händel, Liszt, Rakhmáninov e Scriabin.
Galardóns e recoñecementos[editar | editar a fonte]
En 2008, a interpretación de Teave do Concerto No. 1 de Rakhmáninov (coa Orquestra Sinfónica de Chile) foi galardoado co Premio APES á mellor interpretación de música clásica en Chile.[3][8]
Outros premios que gañou Teave inclúen o Cleveland Institute of Music Concerto Competition (2004), o Claudio Arrau International Piano Competition (1999) e o Premio ao Mérito (artes) da Universidade Andrés Bello (2012).[3]
En 2012 Teave foi escollida para converterse en artista de Steinway & Sons.[3][9] En 2016, recibiu o premio Advancement of Women de Scotiabank polo seu liderado e traballo na Illa de Pascua na promoción da música.[10]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Pianista pascuense debuta con la Orquesta Sinfónica". EMOL (en castelán). 25 de xullo de 2006. Consultado o 7 de decembro de 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Long, Gideon (7 de agosto de 2012). "Easter Island's only concert pianist". BBC News (en inglés). Consultado o 23 de novembro de 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 "Celebrating Liszt" (PDF). Carleton University. Consultado o 23 de novembro de 2017.
- ↑ "Pianist Mahani Teave launches international campaign to build a music school in Easter Island". This is Chile (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 01 de decembro de 2017. Consultado o 23 de novembro de 2017.
- ↑ Edwards, Isabel Custer (13 de xaneiro de 2017). "The Music School on the Most Isolated Island in the World". Huffington Post (en inglés). Consultado o 23 de novembro de 2017.
- ↑ "Rapa Nui School of music and arts". Imagina Rapa Nui (en inglés). Consultado o 15 de decembro de 2021.
- ↑ 7,0 7,1 Thomas May (26 de febreiro de 2021). "From Easter Island, a Pianist Emerges". The New York Times. Consultado o 2021-02-28.
- ↑ In-sil, Yang (decembro de 2012). "KF Gallery Open Stage". KoreaFoundation. Consultado o 23 de novembro de 2017.
- ↑ "Mahani Teave" (en inglés). Steinway & Sons. Consultado o 23 de novembro de 2017.
- ↑ "Scotiabank entregó reconocimiento a Mahani Teave". economiaynegocios.cl (en castelán). Consultado o 23 de novembro de 2017.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Páxina oficial (Arquivado 26 de setembro de 2015 en Wayback Machine.)
