Fuente Agria

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Fuente Agria en Puertollano

A Fuente Agria é unha fonte localizada en Puertollano, no Paseo de San Gregorio. A auga que sae dela, coñecida como auga agre polo seu alto contido en ferro, ten grande importancia na historia do lugar.

Historia[editar | editar a fonte]

Os primeiros datos da súa existencia remóntanse a 1575, durante o reinado de Filipe II. As Relaciones Topográficas, documento que mandou escribir o rei, recolle citas súas cando probou as augas da fonte:

“esta villa tiene agua dentro della, la que ha menester para su gasto y beber, en moderada cantidad de pozos y que tiene junto a la dicha villa una fuente que se llama la Fuente Aceda porque el agua della es agria y sale la dicha agua encima de tierra hirviendo hacia arriba ordinariamente sin cesar”.[1]

En 1628 o doutor Alfonso Limón Montero[2] foi un dos primeiros estudosos en describir as propiedades beneficiosas desta auga. Publicou unha obra titulada Espejo cristalino de las aguas de España.

A súa popularización[editar | editar a fonte]

Sobre 1850 publicouse en Madrid un documento chamado Ensayo práctico sobre la acción de las aguas minerales, que daba a coñecer os seus efectos beneficiosos na saúde. En 1894 a auga desta fonte chegou a ser embotellada co nome de “agua acidulo alcalino-ferruginosa de Puertollano”, e vendida a 38 céntimos de peseta a botella. Indicábase que o seu uso era beneficioso fronte a afeccións crónicas, problemas intestinais ou enfermidades cutáneas. Isto débese a que, daquela, a inxesta da auga agre seica axudaba a activar a circulación, estimulaba o sistema nervioso e favorecía a dixestión, amais de ser beneficiosa para a pel.

Problemas coa auga[editar | editar a fonte]

En 2008 a fonte deixou de botar auga. Non foi a primeira vez que ocorreu isto na súa historia, pois en 1860, 1865 e 1950, por distintos motivos, tamén deixara de abrollar. Porén, si é a máis lembrada, pois de súpeto, os 4 canos polos que sae un chorro moi abundante, deixaron de manar auga. Para investigar o sucedido, consultouse con hidroxeólogos e outros especialistas.

Casa de baños

O nivel freático de Puertollano está moi próximo ao solo de edificación. Isto, unido á construción de edificios durante os anos 70, provocou que o manancial sufrise danos. En 1974 a demolición da praza de touros provocou un gran asolagamento de material ferruxinoso no soar. Nos anos 90, a construción do novo Auditorio e a remodelación da Casa de Baños[3] minguaron a cantidade e calidade da auga.

En novembro de 2008, iniciouse a construción dun novo inmóbel na rúa Ave María, moi preto da fonte. A construción de varias plantas subterráneas para aparcadoiro provocou que empezase a minguar o caudal. Na madrugada do 11 de decembro a fonte deixou de botar auga, o que causou gran polémica na vila.

Finalmente, reformulouse o proxecto do edificio cunha única planta subterránea. A auga volveu abrollar, mais cunha calidade moito menor.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. BRATLI, C.: Felipe II, rey de España, Madrid, 1927.
  2. GRANJEL, Luis S.: "Limón Montero y la literatura hidrológica española del siglo XVII" en Cuadernos de Historia de la Medicina Española
  3. MUERTE EN LA CASA DE BAÑOS S. MASSEY , NAUSICAA, 2009 ISBN 9788496633506

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]