Chantaxe maior

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A chantaxe maior, correola ou lingua de vaca, Plantago major, é unha especie de planta herbácea natural de toda Europa, Norteamérica, norte de África e Asia occidental onde crece en terreos incultos, baldíos terrapléns e taludes.

Ilustración
Inflorescencia
Vista da planta

Características[editar | editar a fonte]

É unha planta herbácea perenne co talo non ramificado. Alcanza os 3-5 dm de altura. Ten un rizoma curto con moitas pequenas raíces de cor amarela. As follas, algo dentadas, saen dunha roseta basal con 3 a 6 nervacións lonxitudinais que se estreitan e continúan no pecíolo, ten un limbo oval. As flores, de cor verde esbrancuxada, prodúcense en densas espigas cilíndricas que aparecen en maio-outubro. O froito é un pixidio. As sementes son de cor parda.

Propiedades[editar | editar a fonte]

Ecoloxía[editar | editar a fonte]

Esta especie serve de alimento para as larvas da couza Athetis pallustris.

Taxonomía[editar | editar a fonte]

Plantago media foi descrita por Carl von Linné e publicado en Species Plantarum 1: 112. 1753.[1]

Etimoloxía

Plantago: nome xenérico que deriva de plantago = moi principalmente, nome de varias especies do xénero Plantago L. (Plantaginaceae) –relacionado coa palabra latina planta, -ae f. = "planta do pé"; pola forma das follas, segundo din–. Así, Ambrosini (1666) cóntanos: “É chamada Plantago polos autores latinos, vocábulo que toman da planta do pé (a causa da largura das súas follas, que recordan a planta do pé; e así mesmo, porque as follas teñen liñas como feitas con arado, semellantes ás que vemos na planta do pé)”[2]

major: epíteto latino que significa "maior".

Citoloxía

Número de cromosomas de Plantago major (Fam. Plantaginaceae) e táxons infraespecíficos: n=6; 2n=12[3]

Sinonimia
  • Plantago borysthenica Wissjul.
  • Plantago dregeana Decne.
  • Plantago latifolia Salisb.
  • Plantago major fo. scopulorum Fries
  • Plantago major var. borysthenica Rogow.
  • Plantago officinarum Crantz
  • Plantago sinuata Lam.[4]
Variedades
  • Plantago major subsp. major
  • Plantago major subsp. intermedia (DC.) Arcang.
  • Plantago major subsp. winteri (Wirtg.) W.Ludw.

Nome común[editar | editar a fonte]

  • Galego: chantage, chantasia, chantaxa, chantaxe, chantaxe maior, chantaxe mayor, chante, chantá, chantán, chinchagem, correola, lengua de boei, lentén, lingua de vaca, llantén, llantén mayor, setecostas, tanchagem-maior, tantage, tantaxe.[5]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Plantago major". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 18 de agosto de 2014. 
  2. En Flora Vascular
  3. Números cromosómicos para la flora española, 141-149. González, F. & S. Silvestre (1980) Lagascalia 9(2): 261-266
  4. "Plantago major". Tela Botánica. Consultado o 18 de agosto de 2014. 
  5. "Plantago major". Real Jardín Botánico: Proxecto Anthos. Arquivado dende o orixinal o 30 de setembro de 2015. Consultado o 18 de agosto de 2014. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]