Bugatti Type 44

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bugatti Type 44

Fabricante Bugatti
Produción 1.095 unidades[1][2]
Período 1927 - 1930
Dimensións
Peso 915-940 (só chasis)[3]
Traseira do cupé

O Bugatti Type 44 foi un automóbil de gama alta producido polo fabricante francés Bugatti entre 1927 e 1930.

Perfil e historia[editar | editar a fonte]

Características[editar | editar a fonte]

Co Tipo 44 presentado en 1927, o fabricante de Molsheim entrou no segmento de mercado dos automóbiles cun motor de tres litros de cilindrada. A presenza neste segmento de mercado supuxo a realización dun proxecto no que Ettore Bugatti viña traballando dende o final da primeira guerra mundial e que ata entón se limitaba á presentación dun prototipo, o Tipo 28 de 1921, que non tivo unha secuela de produción.

O Tipo 44 compartía o chasis e a suspensión co Tipo 38 e o Tipo 43. Polo tanto, tamén atopamos aquí a solución estrutural básica tradicional con largueiros e traveseiros de aceiro con suspensión de bésta semielíptica no eixe dianteiro e cuarto de elíptica no eixe traseiro. O sistema de freos tamén volveu confirmar a solución dos freos de tambor nas catro rodas con control por cable. O motor foi, en cambio, a verdadeira novidade, porque propoñía un motor con 8 cilindros en liña con 2991 cm3 de cilindrada, o mesmo desprazamento exacto do prototipo orixinal de 1921, incluíndo as medidas de diámetro e carreira (69 x 100 mm) e mesmo o feito de que este motor obtívose acoplando dous motores idénticos de catro cilindros, de capacidade media, é dicir, 1496 cm3, o mesmo valor de cilindrada do motor do Tipo 40. Todo isto en analoxía co que xa fora probado para o Tipo 28, cuxo motor en cambio naceu do acoplamento de dous motores, tamén de 1496 cm3 derivados do Tipo 13 "Brescia". A distribución tiña un árbore de levas en cabeza que operaba as tres válvulas previstas para cada cilindro, dúas de admisión e unha de escape.

A pesar da maior cilindrada, o Tipo 44 nunca alcanzou o mesmo nivel de prestacións que o contemporáneo Tipo 43 e iso por unha simple razón, o seu motor nunca se sobrealimentou, senón que permaneceu coa aspiración atmosférica capaz de entregar unha potencia máxima de 80 HP, suficiente para empurrar o coche a unha velocidade máxima de 140–145 km/h, dependendo da carrozaría instalada. En todo caso, era unha excelente relación calidad-prezo para a época e, polo tanto, hai que ter en conta que o Tipo 44 non quería ser un coche de características semellantes ás do Tipo 43, que era moito máis agresivo e "malo" no comportamento na estrada xa que está impregnado de ADN derivado do Tipo 35, era un coche máis entregado á comodidade, sen descoidar a necesidade de ter un rendemento significativo e poder contar cunha boa dose de par motor e potencia en canto se preme completamente o pedal do acelerador. O cadro técnico completouse cunha caixa de cambios manual de catro velocidades conectada co motor mediante un embrague multidisco en baño de aceite.

Produción[editar | editar a fonte]

O Tipo 44 presentouse no Salón do Automóbil de París nos primeiros meses de 1927[4] e máis tarde tamén en Londres. A gama de carrozarías incluía principalmente o sedán, o cupé, o cabriolet e o roadster. Entre outras cousas, cómpre distinguir entre o cabriolet real e o denominado faux cabriolet, é dicir, un falso cabriolet equipado cun teito que simulaba un capó pechado, pero que en realidade era un cabriolé ríxido e non desmontable. Polo tanto, este modelo clasifícase mellor como sedán se esta equipado con catro portas. Unha das características que destacou a vocación menos extrema do Tipo 44 fronte ao Tipo 43 foi o chanzo rebaixado por debaixo do nivel do chasis, para facilitar o acceso ao coche. En calquera caso, o coche estaba destinado a personalidades moi adiñeiradas que, a pesar da dispoñibilidade de carrozaría do propio Bugatti, preferían que o coche "vestise" polos carroceiros máis recoñecidos da época, como Gangloff , Weymann ou Kellner. A produción do Tipo 44 foi coroada cun excelente éxito de vendas, de feito, producíronse 1.095 unidades ata 1931, o que converte ao Tipo 44 no Bugatti máis vendido de todos os tempos[2]. Ao final da súa produción, o Tipo 49 foi proposto no seu lugar.

Galería fotográfica[editar | editar a fonte]

Tipo 44 Cupé
Tipo 44 Roadster Graber&Gerber
Tipo 44 Falso Cabriolet de 4 portas
Tipo 44 (motor)
Tipo 44 (asento do piloto)

Notas[editar | editar a fonte]

Referencias
  1. Bugatti - Una leggenda legata all'Italia, Daniele Buzzonetti, 2018, Consorzio Banche Popolari, pag. 202
  2. 2,0 2,1 Auto d'Epoca Luglio/Agosto 1994, pag.51
  3. Bugatti - Personenwagen seit 1909, Wolfgang Schmarbeck / Gabriele Wolbold, 2009, Motorbuch Verlag, pagg.63-65
  4. Auto d'Epoca Luglio/Agosto 1994, pag.55

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]