Xiraldo de Braga
  | |
| Nome orixinal | (fr) Gérald de Moissac |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | século XI Cahors, Francia |
| Morte | 5 de decembro de 1109 Bornos |
| Lugar de sepultura | Catedral de Braga |
| Arcebispo | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia Reino de Portugal |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Ocupación | sacerdote |
| Lingua | Lingua francesa |
| Orde relixiosa | Orde de San Bieito |
| Enaltecemento | |
| Día de festividade relixiosa | 5 de decembro |
Xiraldo de Braga, máis coñecido como san Xiraldo de Braga,[1] naceu en Gascuña, no século XI, e faleceu en Bornes de Aguiar en 1108. De familia nobre, profesou entre os bieitos do mosteiro de Moissac, onde ocupou os cargos de bibliotecario, mestre de oblatos e cantor. Máis tarde, foi arcebispo de Braga, cidade da que é padroeiro.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
O bispo Bernardo de Toledo conseguiu levalo á súa catedral para desempeñar alí as funcións de mestre e cantor.
Foi nomeado arcebispo de Braga, daquela pertencente ao reino de Galicia.[1] En 1100 viaxou a Roma para obter do papa Pascual II a dignidade metropolitana definitiva para a sé de Braga, ameazada polo impulso de Santiago de Compostela.[1]
En 1101, Diego Xelmírez é nomeado bispo de Santiago e, no seu afán de ampliar o poder compostelán, prodúcense enfrontamentos.[1] Por exemplo, Xelmírez leva a cabo en 1102 o pío latrocinio, isto é, o roubo das reliquias dalgúns santos como Covade, Froitoso, Silvestre ou Susana, traizoando a confianza depositada nel por Xiraldo.[1]
A autonomía eclesiástica de Braga será o presaxio da independencia do Condado Portucalense. En 1103 marcha de novo a Roma para obter a confirmación da xurisdición sobre todas as dioceses de Galicia (Astorga, Mondoñedo, Ourense, Lugo e Tui) e tamén as de Portugal (Porto, Coimbra, Lamego e Viseu).[1] Porén, Santiago terá xurisdición sobre Lisboa, Évora, Idanha, A Guarda, Salamanca e Mérida.[1]
Tivo un goberno breve pero intenso, no que levou a cabo unha serie de reformas a nivel eclesiástico, moral e administrativo. Reorganizou a escola e o capítulo catedralicio, continuou as obras da Catedral, recuperou os bens eclesiásticos usurpados e reformou o culto e a liturxia coa introdución do rito romano.
Morreu o 5 de decembro de 1108 en Bornes de Aguiar, concello de Vila Pouca de Aguiar.[1] Foi sepultado na capela de San Xiraldo, na Catedral de Braga.[1]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Xiraldo de Braga |