Walter Brandmüller

Walter Brandmüller
Biografía
Nacemento	5 de xaneiro de 1929 (95 anos); Ansbach, Alemaña
Cardeal presbítero
	3 de maio de 2021 –
Cardeal
	20 de novembro de 2010 –
Arcebispo católico
	13 de novembro de 2010 –
Arcebispo titular
	4 de novembro de 2010 – 20 de novembro de 2010 ; ← Stanislaus Tobias Magombo (en) – Marek Solczyński (pt) → ; Diocese: Caesarea in Mauretania (en)
Presidente Pontifício Comitê das Ciências Históricas (pt)
	13 de xuño de 1998 – 3 de decembro de 2009 ; ← Michele Maccarrone (pt) – Bernard Ardura (pt) →
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Educación	Universidade de Múnic
Actividade
Ocupación	bispo católico (2010–), sacerdote católico (1953–), teólogo, historiador da igrexa, profesor universitario
Empregador	Universidade de Augsburgo (pt)
Consagración	Raffaele Farina
Premios
	Cruz da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña; Cabaleiro da Orde do Santo Sepulcro de Xerusalén; Austrian Decoration for Science and Art First Class (en) ;

Walter Brandmüller, nado o 5 de xaneiro de 1929 en Ansbach (Alemaña), é un cardeal da Igrexa Católica, Presidente emérito da Comisión Pontificia para as Ciencias Históricas.

Traxectoria

Walter Brandmüller naceu o 5 de xaneiro de 1929 en Ansbach, unha pequena cidade de Franconia (hoxe na Franconia Central, Baviera). Estudou Filosofía e Teoloxía na Escola Superior Filosófica e Teolóxica de Bamberg, e o 26 de xullo de 1953 foi ordenado sacerdote da arquidiocese de Bamberg polo arcebispo Joseph Otto Kolb. Entre 1953 e 1957 levou a cabo a súa actividade pastoral na igrexa de San Xoán, en Kronach, e posteriormente até 1960 na de San Martiño de Bamberg.

Doutorouse en Teoloxía en 1963 pola Universidade de Múnic. Entre 1969 e 1971 foi profesor de Historia eclesiástica e Patroloxía na Escola Superior Filosófica e Teolóxica de Dillingen, e entre 1971 e 1997 compaxinou o labor de párroco en Walleshausen e a de profesor de Historia eclesiástica moderna e medieval na Universidade de Augsburgo. Na súa traxectoria académica, destaca como especialista na historia dos concilios, e é fundador e editor da revista Annuarium conciliorum historiae (dende 1969 até a actualidade) e da serie Konziliengeschichte (dende 1979), e publicou tamén os tres volumes de Handbuch der bayerischen Kirchengeschichte (Manual da historia da Igrexa bávara).

En 1981 foi nomeado membro da Comisión Pontificia para as Ciencias Históricas, e o 4 de xuño de 1998 foi nomeado presidente da devantida comisión, cargo no que permaneceu até o seu retiro o 3 de decembro de 2009. Tamén dende 1997 é coéngo do capítulo da Basílica de San Pedro.

O papa Bieito XVI quíxoo crear cardeal, polo que o 4 de novembro de 2010 nomeouno arcebispo titular de Caesarea in Mauretania. Recibiu a consagración episcopal o 13 de novembro, de mans do cardeal Raffaele Farina. No consistorio do 20 de novembro de 2010, o papa creouno cardeal, co título de Cardeal-Diácono de San Giuliano dei Fiamminghi.

Obra

EOS-Verlag, ed. (1963). Das Wiedererstehen katholischer Gemeinden in den Fürstentümern Ansbach und Bayreuth.
Beck, ed. (1968). Die Publikation des 1. Vatikanisches Konzils in Bayern: aus den Anfängen des bayerischen Kulturkampfes.
Aschendorff, ed. (1968). Das Konzil von Pavia-Siena 1423-1424 Bd. 1. Darstellung.
Badenia-Verlag, ed. (1970). Der Fall Galilei: Wirklichkeit u. Legende, Hintergründe u. Folgen.
Die römischen Berichte des Pietro d'Antonio De' Micheli an das Concistoro von Siena im Frühjahr 1431. 1972.
Schöningh, ed. (1973). Laien auf der Kanzel: Ein Gegenwartsproblem im Licht d. Kirchengeschichte.
Aschendorff, ed. (1974). Das Konzil von Pavia-Siena 1423-1424 Bd. 2. Quellen.
Ferdinand Schöningh, ed. (1975). Festgabe Hubert Jedin zum 75. Geburtstag 1.
Ferdinand Schöningh, ed. (1975). Festgabe Hubert Jedin zum 75. Geburtstag 2.

Obras colectivas

Ignatius Press, ed. (2014). Remaining in the Truth of Christ: Marriage and Communion in the Catholic Church. Xunto con Raymond Leo Burke, Cyril Vasiľ, Carlo Caffarra, Velasio De Paolis, Robert Dodaro, Gerhard Ludwig Müller, Paul Mankowski e John M. Rist.

Premios e distincións

O 17 de xullo de 1983 foi nomeado Prelado de Honra da Súa Santidade. O 22 de xullo de 1990 foi condecorado coa Orde ao Mérito da República Federal de Alemaña polo presidente Richard von Weizsäcker.

Dignidades da Igrexa católica
Predecesor: Victor Saxer	Presidente da Comisión Pontificia para as Ciencias Históricas 1998 - 2009	Sucesor: Bernard Ardura