Vasili Pukirev

Vasili Pukirev
	;
Biografía
Nacemento	13 de decembro de 1832 ; Gubernia de Tula (pt)
Morte	1 de xuño de 1890 (Xuliano) (57 anos); Moscova
Lugar de sepultura	Vagankovo Cemetery (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Ruso
Educación	Escola de Pintura, Escultura e Arquitetura de Moscovo (pt)
Actividade
Lugar de traballo	Moscova
Ocupación	pintor , ilustrador
Movemento	Realismo
Profesores	Sergey Zaryanko (pt)
Lingua	Lingua rusa
Obra
	Obras destacables (1875) The Unequal Marriage (en) ;

Vasili Vladimirovich Pukirev, en ruso: Василий Владимирович Пукирев; nado en 1832 en Luzhniki, Gobernación de Tula e finado o 1 de xuño de 1890 en Moscova, foi un pintor ruso de xénero, de estilo realista.

Traxectoria

Naceu nunha familia labrega e orixinalmente foi aprendiz dun pintor de iconas en Mogilev. Por sorte, puido matricularse na Escola de Pintura, Escultura e Arquitectura de Moscova (MSPSA), onde estudou de 1847 a 1858 baixo a dirección de Sergéi Zaryanko e Apollon Mokritsky.^[1] Despois de 1850, foi certificado para servir como profesor de arte nas escolas públicas. En 1855 concedeulle o título de "Artista" e, en 1858, converteuse en "Artista Libre".^{[Cómpre referencia]}

En 1860, converteuse en "Académico" de historia e pintura de retratos. Instalouse nun apartamento preto da MSPSA e ensinou alí até 1873.^[2] En 1862 e 1864, puido viaxar ao estranxeiro para ver galerías de arte baixo o patrocinio da Sociedade Moscovita de Amantes da Arte. En 1869, colaborou con Alexei Savrasov para preparar un curso de debuxo para o seu uso nas escolas públicas. Ademais das súas pinturas, creou iconas e ilustracións para as obras de Gogol e Turgenev.^[1]

Catro anos despois, viuse obrigado a abandonar a docencia debido á mala saúde.^[1] En 1879, os seus compañeiros artistas reuníronse para proporcionarlle unha modesta pensión, pero morreu na pobreza e case esquecido en 1890.^[2]

O Matrimonio Desigual

O seu cadro máis coñecido é "O matrimonio desigual". Pukirev aparece no extremo dereito do lenzo (posibelmente como padriño), dando lugar á historia de que representaba un episodio de amor perdido na súa propia vida.^[2] En 1863, en base a este traballo, foi nomeado profesor honorario da Academia Imperial de Belas Artes. Tamén xerou un acalorado debate na prensa, cos seus partidarios eloxiándoo por presentar un tema serio da vida moderna^[2] a diferenza das escenas de xénero habituais, que adoitan ser nostálxicas ou sentimentais. Actualmente está exposto na Galería Tretyakov.