Saltar ao contido

Translación (xeometría)

1000 12/16
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Unha translación move todos os puntos dunha figura ou dun espazo na mesma cantidade nunha dirección determinada.

Na xeometría euclidiana, unha translación é unha transformación xeométrica que move cada punto dunha figura, forma ou espazo na mesma distancia nunha dirección determinada. Unha translación tamén se pode interpretar como a adición dun vector constante a cada punto, ou como un desprazamento da orixe do sistema de coordenadas. Nun espazo euclidiano, calquera tradución é unha isometría.

Como función

[editar | editar a fonte]

Se é un vector fixo, coñecido como vector de translación, e é a posición inicial dalgún obxecto, a función de translación será .

Aplicación na física clásica

[editar | editar a fonte]

Na física clásica, o movemento de translación é un movemento que muda a posición dun obxecto con desprazamento linear, e se complementa coa rotación que dá un desprazamento angular.

Para trasladar un obxecto séguese a fórmula

onde é o mesmo vector para cada punto do obxecto.

Como grupo

[editar | editar a fonte]

O conxunto de todas as translacións forma o grupo de translación , que é isomorfo ao propio espazo, e un subgrupo normal do grupo euclidiano . O grupo cociente de por é isomorfo ao grupo de movementos ríxidos que fixan un punto de orixe particular, o grupo ortogonal :

Como a translación é conmutativa, o grupo de translación é abeliano. Hai un número infinito de translacións posibles, polo que o grupo de translación é un grupo infinito.

Na teoría da relatividade, debido ao tratamento do espazo e do tempo como un espazo-tempo único, as translacións tamén poden afectar a coordenada do tempo. Por exemplo, o grupo galileano e o grupo de Poincaré inclúen translacións en relación ao tempo.

Grupos de retículas

[editar | editar a fonte]
Artigo principal: Retícula (grupo).

Un tipo de subgrupo do grupo de translación tridimensional son os retículas, que son grupos infinitos, pero a diferenza dos grupos de translación , xéranse de forma finita. É dicir, un conxunto xerador finito xera todo o grupo.

Representación matricial

[editar | editar a fonte]

Unha translación é unha transformación afín sen puntos fixos. As multiplicacións matriciais teñen sempre a orixe como punto fixo. Podemos usar coordenadas homoxéneas para representar a translación dun espazo vectorial coa multiplicación matricial: escríbese o vector tridimensional utilizando 4 coordenadas homoxéneas como . [1]

Para mover un obxecto por un vector , cada vector homoxéneo pódese multiplicar por esta matriz de translación:

E a multiplicación dará o resultado esperado:

A inversa dunha matriz de translación pódese obter invertendo a dirección do vector:

Do mesmo xeito, o produto das matrices de translación dáse sumando os vectores:

Como a suma de vectores é conmutativa, a multiplicación de matrices de translación tamén é conmutativa (a diferenza da multiplicación de matrices arbitrarias).

Translación de eixes

[editar | editar a fonte]
Artigo principal: Translación de eixes.

Aínda que a translación xeométrica adoita ser vista como un proceso activo que muda a posición dun obxecto xeométrico, pódese conseguir un resultado similar mediante unha transformación pasiva que move o propio sistema de coordenadas pero deixa o obxecto fixo. A versión pasiva dunha tradución xeométrica activa coñécese como translación de eixes.

Simetría de translación

[editar | editar a fonte]
Artigo principal: Simetría de translación.

Dise que un obxecto que ten o mesmo aspecto antes e despois da translación ten simetría de translación. Un exemplo común é unha función periódica, que é unha función propia dun operador de translación.

Translacións dunha gráfica

[editar | editar a fonte]
En comparación coa gráfica y = f(x), a gráfica y = f(x − a) trasladouse horizontalmente por a, mentres que a gráfica y = f(x) + b trasladouse verticalmente por b.

Partindo da gráfica de f, unha translación horizontal significa compoñer f cunha función , para algún número constante a, o que resulta nunha gráfica formada por puntos . Cada da gráfica orixinal corresponde ao punto no novo gráfico, o que representa gráficamente un desprazamento horizontal.

Igualmente temos unha translación vertical para a variábel y, coa función .

Por exemplo, tomando a función cadrática , cuxa gráfica é unha parábola cun vértice en , unha translación horizontal de 5 unidades á dereita sería a nova función cuxo vértice está en . Unha translación vertical de 3 unidades cara arriba sería a nova función con vértice en .

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Zazkis, R., Liljedahl, P., & Gadowsky, K. Conceptions of function translation: obstacles, intuitions, and rerouting. Journal of Mathematical Behavior, 22, 437-450.
  • Transformations of Graphs: Horizontal Translations. (2006, xaneiro 1). BioMath: Transformation of Graphs.

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]