Segunda onda do feminismo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Segunda onda feminista»)

A segunda onda do feminismo é un período de actividade feminista que comezou na década de 1960 nos Estados Unidos e que se espallou por todo o mundo occidental. Nos Estados Unidos, o movemento durou até comezos da década de 1980.[1] Máis tarde, tornouse nun movemento mundial moi forte na Europa e en partes da Asia, como Turquía[2] e Israel, onde comezou na década de 1980. O movemento comezou outras veces noutros países.[3]

Mentres a primeira onda do feminismo estaba enfocada principalmente no sufraxio e na derruba de obstáculos legais á igualdade de xénero (ou sexa, dereito ó voto, dereitos de propiedade, etc), a segunda onda do feminismo ampliou o debate para unha ampla gama de cuestións: sexualidade, familia, mercado de traballo, dereitos reprodutivos, desigualdades de facto e desigualdades de iure.[4] Nunha época na que as mulleres alcanzaron grandes adiantos nas profesións, nos estamentos militares, nos medios de comunicación e nos deportes, en gran parte por conta do activismo da segunda onda feminista, este movemento tamén chamaba a atención para a violencia doméstica e problemas de violación conxugal, alén de loitar pola creación de proteccións para mulleres maltratadas e por mudanzas nas leis de custodia e divorcio.

A denominación foi cuñada en marzo de 1968 por Marsha Lear ó escribir en The New York Times Magazine, que ó mesmo tempo tamén usou "primeira onda do feminismo".[5][6] Moitas historiadoras ven o fin da segunda onda feminista nos Estados Unidos no inicio dos anos 1980, coas disputas no seo do feminismo sobre temas como sexualidade e pornografía, que inaugurou a era da terceira onda do feminismo, no inicio da década de 1990.[7][8][9][10][11]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Sarah Gamble, ed. The Routledge companion to feminism and postfeminism (2001) p. 25
  2. Badran, Margot, Feminism in Islam: Secular and Religious Convergences (Oxford, Eng.: Oneworld, 2009 p. 227)
  3. Freedman, Marcia, Theorizing Israeli Feminism, 1970–2000, in Misra, Kalpana, & Melanie S. Rich, Jewish Feminism in Israel: Some Contemporary Perspectives Hanover, N.H.: Univ. Press of New England (Brandeis Univ. Press) 2003 pp. 9–10
  4. Britannica.com (ed.). "women's movement (political and social movement) - Britannica Online Encyclopedia". Consultado o 20 de xullo de 2012. 
  5. Henry, Astrid (2004). Indiana University Press, ed. Not My Mother's Sister: Generational Conflict and Third-Wave Feminism. p. 58. ISBN 9780253111227. 
  6. First Wave Feminism | BCC Feminist Philosophy
  7. Duggan, Lisa; Hunter, Nan D. (1995). Routledge, ed. Sex wars: sexual dissent and political culture. Nova York. ISBN 0-415-91036-6. 
  8. Hansen, Karen Tranberg; Philipson, Ilene J. (1990). Temple University Press, ed. Women, class, and the feminist imagination: a socialist-feminist reader. Philadelphia. ISBN 0-87722-630-X. 
  9. Gerhard, Jane F. (2001). Columbia University Press, ed. Desiring revolution: second-wave feminism and the rewriting of American sexual thought, 1920 to 1982. Nova York. ISBN 0-231-11204-1. 
  10. Leidholdt, Dorchen; Raymond, Janice G (1990). Pergamon Press, ed. The Sexual liberals and the attack on feminism. Nova York. ISBN 0-08-037457-3. 
  11. Vance, Carole S. Thorsons Publishers, ed. Pleasure and Danger: Exploring Female Sexuality. ISBN 0-04-440593-6.