Scout D1

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Scout D1
FunciónLanzador espacial lixeiro
país de orixeEstados Unidos[1]
Tamaño
altura25,0 m[1]
diámetro1,14 m[1]
masa20.600 kg[1]
Etapas4[1]
Carga LEO
masa183 kg[1]
foguetes derivados
FamiliaScout
Lanzamento históricos
EstadoRetirado[1]
SitiosBase Vandenberg da Forza Aérea, Wallops Island, Complexo de Lanzamento San Marco[1][2]
Total de lanzamentos15[1][2]
Fallos parciais1[1][2]
Voo inaugural13 de agosto de 1972[1][2]
Último voo2 de xuño de 1979[1][2]
Primeira etapa – Algol 3A[1]
impulsado por1 Algol 3A[1]
propelentePropelente sólido[1]
Segunda etapa – Castor 2[1]
altura6,04 m[1]
diámetro0,79 m[1]
masa baleiro695 kg[1]
masa cheo4424 kg[1]
impulsado por1 TX-354-3[1]
potencia máxima258,915 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico262 s (no baleiro)[1]
propelentePropelente sólido[1]
Terceira etapa – Antares 2[1]
altura2,90 m[1]
diámetro0,78 m[1]
masa baleiro300 kg[1]
masa cheo1400 kg[1]
impulsado por1 X-259[1]
potencia máxima93,094 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico293 s (no baleiro)[1]
propelentePropelente sólido[1]
Cuarta etapa – Star 20[1]
propelentePropelente sólido[1]
editar datos en Wikidata ]


Scout D1 foi un foguete espacial dos Estados Unidos propulsado exclusivamente por propelente sólido e pertencente á familia de foguetes Scout. Estaba concibido como un lanzador de baixo custo, podendo lanzar cargas de ata 183 kg a órbitas baixas. Foi usado desde tres sitios de lanzamento: a Base Vandenberg da Forza Aérea en California; o complexo de Wallops Island; e o Complexo de Lanzamento San Marco fronte ás costas de Nixeria.[1][2]

Historial de lanzamentos[editar | editar a fonte]

Voo[1][2] Data[1][2] Rampla de lanzamento[1][2] Carga[1][2] Resultado[1][2] Notas[1][2]
1 13 de agosto de 1972 Wallops Island Explorer 46 Éxito Primeiro lanzamento dun Scout D1.
2 15 de novembro de 1972 Plataforma San Marco Explorer 48 Éxito
3 22 de novembro de 1972 Base Vandenberg da Forza Aérea ESRO 4 Éxito
4 16 de decembro de 1972 Base Vandenberg da Forza Aérea Aeros 1 Éxito
5 18 de febreiro de 1974 Plataforma San Marco San Marco 4 Éxito
6 9 de marzo de 1974 Base Vandenberg da Forza Aérea Miranda Éxito
7 16 de xullo de 1974 Base Vandenberg da Forza Aérea Aeros 2 Éxito
8 30 de agosto de 1974 Base Vandenberg da Forza Aérea ANS 1 Fallo parcial Fallo da cuarta etapa resultando nunha órbita máis baixa do planeado.
9 12 de outubro de 1975 Base Vandenberg da Forza Aérea Triad 2 Éxito
10 18 de xuño de 1976 Wallops Island Gravity Probe 1 Éxito
11 1 de setembro de 1976 Base Vandenberg da Forza Aérea Triad 3 Éxito
12 28 de outubro de 1977 Base Vandenberg da Forza Aérea Transat Éxito
13 26 de abril de 1978 Base Vandenberg da Forza Aérea HCMM Éxito
14 18 de febreiro de 1979 Wallops Island SAGE Éxito
15 2 de xuño de 1979 Wallops Island Ariel 6 Éxito Último voo dun Scout D1.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 Mark Wade (2017). "Scout D-1" (en inglés). Consultado o 9 de maio de 2017. 
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 Gunter Dirk Krebs (2017). Gunter's Space Page, ed. "Scout-D1" (en inglés). Consultado o 9 de maio de 2017. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]