Saltar ao contido

Saturnino Álvarez Sotelino

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaSaturnino Álvarez Sotelino
Biografía
Nacementovalor descoñecido Editar o valor en Wikidata
Mondariz, España Editar o valor en Wikidata
Morte6 de agosto de 1936 Editar o valor en Wikidata
Guillarei, España Editar o valor en Wikidata
Causa da mortepaseo, ferida por arma de fogo Editar o valor en Wikidata
Outros nomesSaturnino de Goriño Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónmecánico de automóbiles, político Editar o valor en Wikidata

Nomes e Voces: 4138

Saturnino Álvarez Sotelino, coñecido como Saturnino de Goriño, nado en Mondariz e finado en Guillarei (Tui) o 6 de agosto de 1936, foi un mecánico e político galego.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]
Monumento aos asasinados na Volta da Moura.

Fillo do mestre de Mondariz Emilio Álvarez Táboas.[1] Mecánico aveciñado no Porriño, onde o seu irmán José era propietario do Bar Derby. Na República foi detido en abril de 1934 con Félix González Ordóñez acusados do repartimento de follas clandestinas,[2] pero foron amnistiados en xullo dese ano. En maio foi detido con Severiano Castillo Alonso, Modesto Martínez Lemos, Albino Fernández Castro, Camilo Fernández Castro, Ventura Fernández Castro, Manuel Rodríguez Sequeiros, Evaristo Freiría Fernández e Atilano Fernández Gamallo, polos sucesos do apedreamento e rotura de cristais da igrexa parroquial do Porriño o 1 de maio, que deribou nun conflito con folga xeral e carga dos gardas de asalto.[3] Xulgados en Pontevedra ante o Tribunal de Urxencia, foron absoltos.[4] Con Adriano González Docampo e José Gómez Gayoso promoveu en novembro de 1934 unha Comisión para a recollida de fondos para os nenos orfos con motivo da revolución de Asturias.[5] Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi detido. Foi asasinado na Volta da Moura o 5 de agosto de 1936 con Víctor Valverde Mayo e José Juan Teijeira Coto. A súa muller Carmen Torres foi detida; xulgada en Vigo por auxilio á rebelión foi condenada a 15 anos de prisión, posteriormente conmutados a 3 anos, saíndo en liberdade o 15 de decembro de 1942.[6]

Vida persoal

[editar | editar a fonte]

Casou con Marina Carmen Torres Carrera en xaneiro de 1935,[7] coa que tivo dous fillos, Emilio e Carmen Álvarez Torres.

  1. El Pueblo Gallego, 16-1-1935, p. 10.
  2. El Pueblo Gallego, 28-4-1934, p. 10.
  3. El Pueblo Gallego, 25-5-1934, p. 11.
  4. El Pueblo Gallego, 26-5-1934, p. 13.
  5. El Pueblo Gallego, 21-11-1934, p. 11.
  6. Carmen Torres na páxina web Nomes e Voces.
  7. El Pueblo Gallego, 7-11-1934, p. 11.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]