Raquel Lesteiro López

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaRaquel Lesteiro López
Biografía
Nacemento29 de agosto de 1902 Editar o valor em Wikidata
Pontevedra, España Editar o valor em Wikidata
Morte24 de xullo de 1967 Editar o valor em Wikidata (64 anos)
Bilbao, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Central Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónhispanista , arquiveira , bibliotecaria Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Gotemburgo
Arquivo Histórico Provincial de Pontevedra Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeRamón Iglesia Parga
PaiManuel Lesteiro Martínez Editar o valor em Wikidata
IrmánsManuel Lesteiro Editar o valor em Wikidata

Raquel Lesteiro López, nada en Pontevedra o 29 de agosto de 1902 e finada en Bilbao o 24 de xullo de 1967, foi unha hispanista e arquiveira galega, membro da Sección Hispanoamericana do Centro de Estudos Históricos e Directora do Arquivo Histórico de Pontevedra.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Formación e docencia[editar | editar a fonte]

Filla de Manuel Lesteiro Martínez e Ramona López Franco. En 1921 trasladouse a Madrid para instalarse na Residencia de Señoritas de María de Maeztu.[1] Licenciouse na Sección de Historia de Filosofía e Letras pola Universidade de Madrid en 1925,[2] sendo unha das poucas mulleres universitarias da súa época,[3] e só un ano despois obtivo o grao de doutora en Filosofía e Letras.[4] Durante a súa etapa como estudante converteuse nunha das primeiras cen socias do Ateneo de Madrid[5] e compartiu vivenda por un breve espazo de tempo con Victoria Kent[6] antes de fixar a súa residencia definitivamente no número 64 da rúa Núñez de Balboa.[7]

Ao rematar o doutoramento, exerceu durante dous anos como profesora de Lingua Española no Instituto-Escuela de Madrid, onde ademais de compartir claustro con Dámaso Alonso, Navarro Tomás, Sánchez-Albornoz, Gili Gaya e Amado Alonso[8] coñeceu ao historiador Ramón Iglesia, con quen casou en 1928.[9] Ese mesmo ano, ao gañar o seu home e ela cos números dous e un respectivamente as prazas convocadas pola Junta de Ampliación de Estudios para leitorados no estranxeiro, trasladáronse a Suecia como lectores de Lingua Española na Universidade de Gotemburgo, onde permaneceron durante dous cursos.[10]

Etapa americanista[editar | editar a fonte]

De regreso a Madrid entrou a formar parte do Centro de Estudios Históricos, dirixido por Menéndez Pidal, que fora o seu profesor na universidade. Foi con Ramón Iglesia e Ángel Rosenblat un dos tres especialistas en estudos lingüísticos e literarios que Américo Castro elixiu para encabezar a recentemente fundada Sección Hispanoamericana[11] e compoñer o equipo de redacción da súa revista, Tierra Firme,[12] co cometido de fomentar a memoria cultural dos pobos de fala española.[13]

En 1932 comezou a traballar co seu home n primeira edición crítica da Historia verdadera de la conquista de la Nueva España de Bernal Díaz del Castillo.[14] O proxecto quedou inconcluso a causa do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936, e coa desaparición do Centro de Estudios Históricos pasou a mans do CSIC.[15]

Actividade como arquiveira[editar | editar a fonte]

En 1933 iniciou a súa carreira de arquiveira ao acceder por oposición ao Cprpo Auxiliar de Arquiiveiros, Bibliotecarios e Arqueólogos,[16] adscrita en comisión á Biblioteca de Dereito e á Biblioteca de Filosofía e Letras da Universidade de Madrid, e dende 1935, ao Arquivo Histórico de Ávila.[17] Durante esta etapa converteuse nunha das socias fundadoras da Asociación de Bibliotecarios e Bibliógrafos de España,[18] e participou activamente na difusión das Misións Pedagóxicas en Galicia.[19] En 1941 por oposición, entrou no Corpo Facultativo e regresou a Pontevedra como Xefa do Arquivo da Delegación de Facenda na cidade,[20] cuxa dirección alcanzou en 1954.[1]

En 1955 foi nomeada directora do Arquiivo Histórico Provincial de Pontevedra, sucedendo no cargo a Enrique Fernández-Villamil como segunda directora na historia da institución ata a súa xubilación.[21] Como directora do Arquivo publicou varios artigos sobre os seus fondos e traballos de catalogación, incorporou os libros das antigas Contadurías de Hipotecas, e deixou o legado de ter emprendido e supervisado o traslado do Arquivo á súa sede actual na Casa dos Fonseca en 1960, o que permitiu a incorporación de protocolos centenarios e documentación da Delegación de Facenda, especialmente a correspondente ao Real de Legos do Catastro de Ensenada.[22]

Obra[editar | editar a fonte]

  • El Archivo Histórico Provincial de Pontevedra (1962). Madrid: Tipografía Moderna.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Irmá de Manuel Lesteiro López. Casou con Ramón Iglesia Parga en xuño de 1928.[23] Foi tía terceira do médico e político José María David Suárez Núñez. Amiga persoal de Dámaso Alonso, que foi padriño da súa primeira filla.[24] A súa filla María-Fernanda Iglesia Lesteiro, casou co poeta Gregorio San Juan,[25] foi profesora da Universidade de Madrid e da Universidade de Deusto, e a primeira directora da Biblioteca da Universidade do País Vasco.[26]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Vázquez Ramil 2014, p. 316.
  2. "Apuntes noticieros". El Diario de Pontevedra. 9 de xuño de 1925. p. 3. 
  3. Guil Bozal 2015, p. 132.
  4. "De viaje". Progreso. 11 de xuño de 1926. p. 2. 
  5. Ezama Gil 2019, p. 361.
  6. Gutiérrez-Vega 2001, p. 43.
  7. Ateneo de Madrid. Listado de socios anteriores a 1 de abril de 1939. Referencia: ES 28079 AAM 01.01-03
  8. Memoria correspondiente a los cursos 1926-7 y 1927-8. Madrid: Junta para Ampliación de Estudios e Investigaciones Científicas. 1929. pp. 172, 325. 
  9. "De sociedad". El Diario de Pontevedra. 28 de junio de 1928. p. 2. 
  10. Iglesia Lesteiro 1999, p. 1243.
  11. De Mora 2013, p. 297.
  12. Domínguez Gregorio 2018, p. 155.
  13. Bernabéu Albert 2007, p. 132.
  14. Redondo Abal 2013, p. 152.
  15. Iglesia Lesteiro 1999, p. 1259.
  16. "Galicia al día". Vida Gallega. 10 de marzo de 1933. p. 49. 
  17. "Oposiciones y concursos". El Sol. 16 de xullo de 1935. p. 4. 
  18. Torres Santo Domingo 2011, p. 173.
  19. Ramón G. Balado (25 de xuño de 2017). "Airas Ensemble, quinteto de vientos". El Correo Gallego. 
  20. "Orden de 3 de noviembre de 1941". Boletín Oficial del Estado: 8723. 1941. 
  21. "El Archivo Histórico Provincial". La Voz de Galicia. 5 de febrero de 1995. p. 32. 
  22. "El Archivo Histórico también quiere disponer de un edificio nuevo, por la falta de adecuación de la Casa de la Cultura". La Voz de Galicia. 6 de xaneiro de 1985. p. 31. 
  23. El Diario de Pontevedra, 28-6-1928, p. 2.
  24. Calvo 2005, p. 249.
  25. Bernardo Estornés Lasa, ed. (2011). "San Juan García, Gregorio". Auñamendi Eusko Entziklopedia. 
  26. "In memoriam: María Fernanda Iglesia Lesteiro". 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Bernabéu Albert, Salvador; Naranjo Orovio, Consuelo (2007). "Los estudios americanistas y la JAE". Tiempos de Investigación. JAE-CSIC, cien años de ciencia en España. 
  • Calvo, Blanca; Salaverría, Ramón, eds. (2005). Biblioteca en guerra. Madrid: Biblioteca Nacional. 
  • Mora, Carmen de (2013). "El impulso renovador del americanismo durante la Segunda República: temas coloniales en la revista Tierra Firme". Revista Chilena de Literatura (85). 
  • Domínguez Gregorio, Ignacio (2018). Historia de la antropología americanista española (1892-1992) (Tese). Universidad Complutense de Madrid. * Ezama Gil, Ángeles (2019). Las musas suben a la tribuna. Visibilidad y autoridad de las mujeres en el Ateneo de Madrid. Logroño: Genueve Ediciones. 
  • Guil Bozal, Ana; Flecha García, Consuelo (2015). "Universitarias en España: de los inicios a la actualidad". Revista Historia de la Educación Latinoamericana 17 (24). 
  • Gutiérrez-Vega, Zenaida (2001). Victoria Kent: una vida al servicio del humanismo liberal. Málaga: Servicio de Publicaciones de la Universidad de Málaga. 
  • Iglesia Lesteiro, María-Fernanda (1999). "Mi padre, Ramón Iglesia (un historiador de la Generación del 27)". Cinguidos por unha arela común (Universidad de Santiago de Compostela) 1. 
  • Redondo Abal, Francisco Xavier (2013). "O bibliotecario que falaba cinco idiomas: traxectoria vital e exilio de Ramón Iglesia Parga". Madrygal (16). 
  • Torres Santo Domingo, Marta (2011). La Biblioteca de la Universidad de Madrid durante la Segunda República y la Guerra Civil (Tese). Universidad Complutense de Madrid. 
  • Vázquez Ramil, Raquel (2014). "A pegada das galegas na Residencia de Señoritas de Madrid: facendo camiño ao andar". Innovación Educativa (24). 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]