Paredros

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Paredro (Grecia antiga)»)

Paredros (transcrición do grego antigo πάρεδρος, páredros) é un substantivo ou adxectivo que significa literalmente «sentar cerca», «que está sentado á beira». Traducido como asesor, na antiga cultura grega representaba a función de axuda nunha institución política.

Atenas[editar | editar a fonte]

Nos séculos -V e -IV, foron nomeados arcontes epónimos e arcontes basileus suplentes. A súa posición era de carácter oficial, xa que estaban suxeitos á dokimasia. Cada un dos dez eúthynoi da Bulé que había no século -IV, tiña dous asesores cuxo traballo comezaba despois de que fosen presentadas as denuncias. Desde -418/-417 eran dez os asesores do hellenotamiai pagos polo erario público.

Esparta[editar | editar a fonte]

En Esparta foron os éforos os paredros dos reis para os asuntos legais.

Exipto[editar | editar a fonte]

No Exipto helenístico os paredros actuaban como conselleiros consultivos de cada un dos xuíces, como membros dos tribunais. Existiron entre os séculos -I e III.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]