Oskar Klein
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (sv) Oskar Benjamin Klein 15 de setembro de 1894 Mörby, Suecia (en) |
Morte | 5 de febreiro de 1977 (82 anos) Estocolmo, Suecia |
Lugar de sepultura | Cemiterio xudeu 59°21′30″N 18°01′32″L / 59.3584411, 18.0255219 |
Residencia | Suecia |
Educación | Universidade de Estocolmo Universidade de Copenhague |
Tese académica | Zur statistischen Theorie der Suspensionen und Lösungen (en) (1921 ) |
Director de tese | Svante Arrhenius |
Actividade | |
Ocupación | físico, profesor universitario, físico teórico |
Empregador | Universidade de Leiden, Dutch extraordinary professor (en) . Faculdade de Matemática e Ciências Naturais (pt) (1964–1964) Universidade de Estocolmo (1930–1962) Universidade de Lund (1926–1931) Universidade de Míchigan (1923–1926) |
Membro de | |
Profesores | Niels Bohr |
Influencias | |
Obra | |
Obras destacables | |
Doutorando | David Dennison (pt) |
Familia | |
Fillos | Birgit Arrhenius, Ernst Klein |
Pai | Gottlieb Klein |
Irmáns | Ernst Klein |
Premios | |
| |
Descrito pola fonte | Vem är det 1943 (en) , (sec:Klein, Oskar Benjamin, p.440) >>>:Klein, Oskar Benjamin Vem är Vem? Stockholm (en) , (sec:Klein, Oskar Benjamin, p.414) >>>:Klein, Oskar Benjamin Vem är det 1953 (en) , (sec:Klein, Oskar Benjamin, p.566) >>>:Klein, Oskar Benjamin |
Oskar Klein, nado en Danderyd o 15 de setembro de 1894 e finado en Estocolmo o 5 de febreiro de 1977, foi un físico teórico sueco.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Naceu na periferia de Estocolmo, fillo dun rabino, o Dr. Gottlieb Klein, e de Antonie (Toni) Levy. Foi discípulo de Svante Arrhenius no Instituo Nobel, e seguiu os pasos de Jean-Baptiste Perrin en Francia cando estalou a primeira guerra mundial, converténdose en militar.
A partir de 1917 traballou uns poucos anos con Niels Bohr en Copenhaguen e obtivo o seu doutoramento na universidade de Estocolmo no 1921. No 1923 pasou a ser profesor na Universidade de Míchigan en Ann Arbor, trasladándose alí coa súa muller Gerda Koch (con quen casara pouco antes) dende Dinamarca. Klein volveu a Copenhaguen no 1925, pasando algún tempo con Paul Ehrenfest en Leiden, despois do que foi docente na Universidade de Lund no 1926, e no 1930 aceptou a oferta da cátedra de física na Universidade de Estocolmo, ostentada por Ivar Fredholm ata a súa morte no 1927; Klein retirouse como profesor emérito no 1962. Foi galardoado coa medalla Max Planck no 1959.
Klein ten acreditado a idea, parte da teoría Kaluza-Klein, que dimensións extra poden ser fisicamente reais, pero curvadas en bucles moi pequenos, unha idea esencial da teoría de cordas / Teoría M.
Durante a segunda guerra mundial axudou a grupos xudeus a escapar de Alemaña.
A Lectura Memorial Oskar Klein, mantida de xeito anual na Universidade de Estocolmo, foi establecida na súa honra.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]- Ecuación de Klein-Gordon
- Fórmula de Klein-Nishina
- Fluído de Klein
- Modelo Alfvén-Klein
- Paradoxo de Klein
- Física
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Biografía de Oskar Klein Arquivado 31 de marzo de 2021 en Wayback Machine. (en inglés)