Saltar ao contido

Om

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Símbolo Om no alfabeto devanágari

Om ou Aum (Om pro.ogg listen , IAST: Oṃ, en devanágari ॐ) é un son sagrado e símbolo espiritual nas relixións da India. Significa a esencia da realidade última, a conciencia ou o Atman.[1][2][3] Máis amplamente, é unha sílaba que se canta independentemente ou antes dunha recitación espiritual no hinduísmo, o budismo e o xainismo.[4][5] O significado e as connotacións de Om varían entre as diversas escolas de diferentes tradicións. Fai parte da iconografía que se atopou en manuscritos, templos, mosteiros e retiros espirituais hinduístas, budistas e xainistas das idades antiga e media.[6][7]

No hinduísmo, Om é un dos máis importantes símbolos espirituais.[8][9] Refírese ao Atman (alma) e ao Brahman (realidade última, completitude do universo, verdade, divindade, espírito supremo, principios cósmicos, coñecemento).[10][11][12] A sílaba adoita atoparse no principio e no final dos cápitulos dos Vedas, os Upanishads e outros textos hindús.[12] É un canto sagrado espiritual feito antes e durante a recitación de textos espirituais, durante o puja e rezos privados, en cerimonias de ritos de paso (sanskara) como nas vodas, e ás veces durante actividades espirituais e de meditación como o ioga.[13][14]

A sílaba Om tamén é referida como onkara (ओङ्कार, oṅkāra), omkara (ओंकार, oṃkāra) e pranava (प्रणव, praṇava).[15][16]

Om en varias linguas

[editar | editar a fonte]
  1. James Lochtefeld (2002), "Om", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N-Z, Rosen Publishing. ISBN 978-0823931804, páxina 482
  2. Holdrege, Barbara A. (1996). Veda and Torah: Transcending the Textuality of Scripture. SUNY Press. p. 57. ISBN 978-0-7914-1640-2. 
  3. "Om". Merriam-Webster (2013), pronunciado: \ˈōm\
  4. Jan Gonda (1963), The Indian Mantra, Oriens, Vol. 16, pp. 244–297
  5. Julius Lipner (2010), Hindus: Their Religious Beliefs and Practices, Routledge, ISBN 978-0415456760, pp. 66–67
  6. T. A. Gopinatha Rao (1993), Elements of Hindu Iconography, Volume 2, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120808775, p. 248
  7. Sehdev Kumar (2001), A Thousand Petalled Lotus: Jain Temples of Rajasthan, ISBN 978-8170173489, p. 5
  8. Annette Wilke and Oliver Moebus (2011), Sound and Communication: An Aesthetic Cultural History of Sanskrit Hinduism, De Gruyter, ISBN 978-3110181593, page 435
  9. Krishna Sivaraman (2008), Hindu Spirituality Vedas Through Vedanta, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120812543, page 433
  10. David Leeming (2005), The Oxford Companion to World Mythology, Oxford University Press, ISBN 978-0195156690, page 54
  11. Hajime Nakamura, A History of Early Vedānta Philosophy, Part 2, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120819634, page 318
  12. 12,0 12,1 Annette Wilke e Oliver Moebus (2011), Sound and Communication: An Aesthetic Cultural History of Sanskrit Hinduism, De Gruyter, ISBN 978-3110181593, pages 435–456
  13. David White (2011), Yoga in Practice, Princeton University Press, ISBN 978-0691140865, pp. 104–111
  14. Alexander Studholme (2012), The Origins of Om Manipadme Hum: A Study of the Karandavyuha Sutra, State University of New York Press, ISBN 978-0791453902, páxinas 1–4
  15. Misra, Nityanand (25 July 2018). The Om Mala: Meanings of the Mystic Sound. Bloomsbury Publishing. pp. 104–. ISBN 978-93-87471-85-6. 
  16. "OM". Sanskrit English Dictionary, Universidade de Köln, Alemaña
  17. ଓଁ (U+0B13 & U+0B01), ওঁ (U+0993 & U+0981)
  18. ௐ (U+0BD0)
  19. 19,0 19,1 ಓಂ (U+0C93 & U+0C82)
    telugu ఓం (U+0C13 & U+0C02)
  20. ഓം (U+0D13 & U+0D02)
  21. "oo m"
  22. 𑖍𑖼 (U+1158D & U+115BC)
  23. (U+5535)
  24. (U+0F00)
  25. (U+1B12 & U+1B01)
  26. (U+A98E & U+A980 & U+A9B4)

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]