Nothhelm de Sussex

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaNothhelm de Sussex
Biografía
Nacementoséculo VII Editar o valor em Wikidata
Mortedécada de 710 Editar o valor em Wikidata
Monarca
Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónmonarca Editar o valor em Wikidata

Nothhelm, tamén chamado Nunna (unha forma hipocorística do seu nome), é un rei dos saxóns do sur activo entre finais do século VII e principios do século VIII.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

O reinado de Nothhelm está documentado por catro cartas, tres nas que aparece como doador e outra na que só é testemuña. A máis antiga, datada en 692, rexistra unha doazón do rei á súa irmá Nothgyth. Esta última recibe terras en Lidsey, Aldingbourne, Westergate e North Mundham  para fundar alí unha igrexa. Neste documento aparece mencionado tanto Nothelmus rex Suthsax na introdución como Nunna rex Sussax na lista de testemuñas. Outro rei, chamado Watt, aparece nesta lista de testemuñas[1].

As outras dúas cartas emitidas por Nothhelm son máis difíciles de datar. O primeiro, que pertence aos anos que van entre 705 e 716, refírese a terras en Peppering, no val de Arun, que se ofrecen a un tal Beorhtfrith[2]. O outro, datado en 714, pero en realidade emitido entre 717 e 724, rexistra doazóns de terras en Herotunun, Tættæshamstede e Sidlesham en beneficio dun home chamado Beadufrith e dos monxes da abadía de Selsey. Un rei chamado Æthelstan aparece na lista de testemuñas[3].

A última carta auténtica na que aparece Nothhelm, emitida ao redor do ano 700, é unha doazón dun home chamado Bryni co título de "Duque de Sussex". Este Bryni ofrece terras en Hileigh ao abade de Selsey Eadberht[4]. Outra carta presenta unha doazón de Nothhelm ao mesmo Eadberht, pero é unha falsificación producida a finais do século X ou a principios do século XI[5].

Nothhelm está emparentado co rei de Wessex Ine, que reinou dende o 688 ou 689 ata o 726. A Crónica anglosaxoa informa que en 710, Ine et Nunna, parente seu, enfrontáronse con Geraint, o rei dos galeses (os Bretóns de Cornualla).[6] Estas escasas pistas suxiren que Sussex estaba daquela suxeito á autoridade de Wessex e que o poder alí era compartido entre varios reis. Os lugares mencionados nas cartas de Nothhelm parecen indicar que a súa autoridade se estendía sobre Sussex Occidental, mentres que Sussex Oriental podería ser gobernada sucesivamente por Watt e Æthelstanref [7].

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • S. E. Kelly, Kings of the South Saxons (act. 477-772), in Oxford dictionary of national biography, Oxford University Press, 2004. en liña.
  • Michael Swanton (trad.), The anglo saxon chronicle, Routledge, 1996, 363 p. (ISBN 0-415-92129-5, en liña.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]