Marcelo Expósito
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 29 de maio de 1966 (58 anos) Puertollano, España |
Deputado no Congreso dos Deputados | |
7 de xullo de 2016 – 21 de maio de 2019 Lexislatura: XII lexislatura de España Circunscrición electoral: Barcelona Electo en: Eleccións xerais de España de 2016 | |
Deputado no Congreso dos Deputados | |
4 de xaneiro de 2016 – 19 de xullo de 2016 Lexislatura: XI lexislatura de España Circunscrición electoral: Barcelona Electo en: Eleccións xerais de España de 2015 | |
Datos persoais | |
Residencia | Barcelona |
Actividade | |
Lugar de traballo | Ámsterdam |
Ocupación | catedrático, político, artista, videoartista |
Partido político | Catalunya en Comú (2017–) Barcelona en Comú (2014–) X Party (en) |
Membro de | |
Representante | LIMA (en) |
Descrito pola fonte | mediakunst.net (en) |
Páxina web | marceloexposito.net |
Marcelo Expósito Prieto, nado en Puertollano (Provincia de Cidade Real) o 29 de maio de 1966, é un artista e activista político español, deputado ao Congreso dos Deputados por En Comú Podem na XI e a XII lexislatura. Foi secretario terceiro da mesa do Congreso dos Deputados
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Cursou estudos de Ciencias da Información, os cales abandonou para dedicarse á música experimental e a imaxe. En 1990, desenvolveu residencias de estudo en Maastricht e logo en Ámsterdam, en 1993, para logo si desenvolverse como artista internacional. Conta no seu haber con varias mostras individuais, así como cunha extensa videografía.[1]
Traballa como teórico crítico, editor, curador, tradutor e docente, movéndose entre Barcelona e Buenos Aires. É co-director académico do Programa de Estudos Independentes (PEI) do Museo d'Art Contemporani de Barcelona e profesor asociado na Facultade de Belas artes da Universidade de Castela-A Mancha, Conca. Forma parte da Universidade Nómade e da Rede de Conceptualismos do Sur, así como cofundador e coeditor da revista Brumaria (2002-2006).[2] A súa relación con Cataluña comeza nos anos oitenta e, desde hai 15 anos vive en Barcelona.
En 2005 coordinou unha extensa investigación sobre arte e política en España desde finais da década de 1960.[3]
Desde 2006 é profesor no Programa de Estudos Independentes (PEI) do Museu d'Art Contemporani de Barcelona e na Facultade de Belas Artes da Universidade de Castela A Mancha (UCLM) en Cuenca. É doctorando na Facultade de Ciencias Sociais da Universidade de Buenos Aires.
Entre 2008 e 2010 impartiu tamén docencia, entre outros lugares, na Facultade de Humanidades da Universidade Pompeu Fabra (UPF), Barcelona; Campus Expandido, Museo Universitario de Arte Contemporánea (MUAC), México D.F.; Màster Pensar l'Art Avui, Departamento de Filosofía Facultade de Filosofía e Letras da Universidade Autónoma de Barcelona (UAB); mestrado en Comunicación e Crítica de Arte na Facultade de Letras da Universidade de Xirona (UdG); Escola Elisava, Barcelona; Nuova Accademia dei Belle Arti (NABA), Milán e Centro de Investigacións Artísticas (CIA), Buenos Aires.[4]
Traxectoria artística
[editar | editar a fonte]É un dos integrantes do colectivo artístico Banda Á parte. Realizou obras sobre diversos soportes como a fotografía, vídeo e textos interconectando proxectos interdisciplinarios que reformulan as tradicións estéticas. Desde 1989 os seus traballos pretenden contrarrestar os discursos históricos institucionais mediante contranarrativas que reorganizan os referentes históricos.[5] Publicou libros sobre produción cultural, activismo, historia da arte e cine, por exemplo sobre Chris Marker ou Pere Portabella.[6]
Traxectoria política
[editar | editar a fonte]Iniciou a súa militancia activista nos movementos sociais na década de 1990 e formou parte do movemento de insubmisión antimilitarista, da organización de protestas antiglobalización e das redes europeas contra a precarización.
Participou en varias plataformas activistas cidadás como Movemento 15-M, Democracia Real Xa e a Plataforma de Afectados pola Hipoteca.
Nas eleccións europeas de 2014 ocupou o posto número sete da lista do Partido X que encabezou Hervé Falciani.[7]
Nas eleccións municipais de 2015 formou parte da dirección executiva de Barcelona en Comú[8] e foi elixido deputado por En Comú Podem nas eleccións xerais españolas de 2015.[9] Actualmente é membro da dirección de En Comú Podem.
Foi nomeado secretario cuarto da mesa do Congreso dos Deputados.[10]
Obras
[editar | editar a fonte]Os títulos de obras literarias, musicais, filmes, videoxogos etc. contidos neste artigo deberían aparecer na súa forma orixinal, a non ser que exista versión en galego (consulte a base de datos de libros editados en España ou a lista de filmes con versión en galego). Colabore connosco neste artigo e noutros en condicións semellantes para que a Galipedia mellore e medre. |
Algúns dos seus proxectos máis destacados son:
- Os cadernos de guerra ou Lixeiramente fóra de contexto (1994). Sala Parpalló de Valencia
- Materiais 1989-1997 (1997). Galería Angelot de Barcelona
- Cubos heteroxéneos (2004). III Bienal de Arte Contemporánea de Berlín.
Libros
[editar | editar a fonte]- Plusvalías da imaxe. Anotacións (locais) para unha crítica dos usos (e abusos) da imaxe (1993)
- Materiales 1990-1998: el malestar en la libertad Sala La Gallera, 16-III/19-IV. Valencia: Consorci de Museus de la Comunitat Valenciana, 1998. ISBN 84-482-1758-6
- Chris Marker : retorno a la inmemoria del cineasta (obra en colaboración). Valencia : Ediciones de la Mirada, 2000
- Modos de facer. Arte crítica, esfera pública e acción directa (2001)
- Historias sin argumento : el cine de Pere Portabella Valencia : Ed de la Mirada , 2001
- Produción cultural e prácticas instituyentes. Liñas de ruptura na crítica institucional (2008)
- Os novos productivismos (2010)
Premios e recoñecementos
[editar | editar a fonte]Gañou numerosas bolsas, premios e distincións, entre eles Cinema Jove (1991), Nouvelles Images d`Eurocréation (París 1991) e o premio Espais á Crítica de Arte (Xirona, 1997).[1] En 2001 gañou o Premio Espais ao crítica d’art, polos seus traballos historiográficos.[5]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 "Biografía de Marcelo Expósito". Ocio (en castelán). Consultado o 19 de xaneiro de 2016.
- ↑ Biografia Arquivado 25 de abril de 2016 en Wayback Machine. al web de Marcelo Expósito
- ↑ "Expósito | transversal texts". transversal texts. Consultado o 19 de xaneiro de 2016.
- ↑ "Currrículum de Marcelo Exposito" (PDF).
- ↑ 5,0 5,1 "Marcelo Expósito | enciclopèdia.cat". www.enciclopedia.cat. Consultado o 19 de xaneiro de 2016.
- ↑ "Así son los nuevos integrantes de la Mesa del Congreso". EL PAÍS (en castelán). El País. 13 de xaneiro de 2016. Consultado o 19 de xaneiro de 2016.
- ↑ "El informático Falciani liderará la lista del Partido X a las europeas". Telecinco. 31 de marzo de 2014. Consultado o 3 de marzo de 2016.
- ↑ Marcelo Expósito Arquivado 26 de xaneiro de 2016 en Wayback Machine. en la web de Barcelona en Comú
- ↑ Biografia Arquivado 26 de maio de 2016 en Wayback Machine. na web de En Comú Podem
- ↑ "Fitxa del Congrés dels Diputats". Arquivado dende o orixinal o 06 de setembro de 2017. Consultado o 17 de agosto de 2021.