Saltar ao contido

Lingua manchú

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Manchú
ᠮᠠᠨᠵᡠ ᡤᡳᠰᡠᠨ ᠮᠠᠨᠵᡠ ᡤᡳᠰᡠᠨ
manju gisun
Falado en: China
Rexións: Manchuria e Xinjiang
Total de falantes: 20 aproximadamente[1]
Familia: Altaica
 Tungús
  Tungús do sur
   Manchú
Escrita: Alfabeto manchú
Códigos de lingua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: mnc
ISO 639-3: mnc
Mapa
Status

O manchú está clasificado como en perigo crítico polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[2]

A lingua manchú[3] (ᠮᠠᠨᠵᡠ
ᡤᡳᠰᡠᠨ
manju gisun) é unha lingua tungús seriamente ameazada que se fala no nordeste da China; foi a lingua nativa do pobo manchú e unha das linguas oficiais da dinastía Qing (1636–1911). O tungús é o subgrupo máis pequeno das linguas altaicas, no que o manchú é a única que aínda se fala.[4] A maioría dos manchús falan mandarín. Segundo datos da UNESCO, existen 10 falantes nativos de manchú dunha etnia que comprende 10 millóns de persoas.

  1. www.ethnologue.com (2015)
  2. Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022. 
  3. Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para manchú.
  4. "A Brief Exploration of the Altaic Hypothesis". linguistics.byu.edu. Consultado o 20 de setembro de 2016. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Gorelova, Liliya M. 2002. Manchu Grammar. Brill Academic Publishers ISBN 90-04-12307-5
  • Haenisch, Erich. 1961. Mandschu-Grammatik. Leipzig: Veb Verlag Enzyklopädie (en alemán)