Lei de Stigler

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A Lei de Stigler, tamén coñecida como Lei da Eponimia de Stigler, é un axioma formulado por Stephen Stigler en 1980 que afirma que "ningún descubrimento científico leva o nome de quen o descubriu en primeiro lugar".[1]

Stigler, profesor de estatística da Universidade de Chicago, publicou o seu artigo na revista Transactions of the New York Academy of Sciences. Dáse a circunstancia de que no propio artigo o autor recoñeceu que a tese que levaba o seu nome xa fora formulada de xeito aproximado por outro, neste caso por Robert K. Merton, no seu concepto de obliteración aplicado á socioloxía da ciencia.[2]

Tamén é o caso que o mérito dos creadores se recoñece grazas aos seus discípulos, xa que non están directamente expostos á crítica ao non seren os creadores orixinais. Isto é o que ocorreu, por exemplo, coa teoría da evolución, recoñecida e aceptada cando os discípulos directos de Darwin, especialmente Thomas Henry Huxley, e Herbert Spencer, a difundiron.

Exemplos[editar | editar a fonte]

Algúns exemplos que cumpren este enunciado son;

Exemplos da lei de Stigler
Descubrimento Observación
Diagramas de Lexis Foron inventados por Gustav Zeuner e O. Brasche, e non por Wilhelm Lexis, de quen reciben o seu nome.
Distribución normal ou distribución gaussiana Non foi descuberto por Gauss, senón por De Moivre.
Lei de Gresham Foi descuberto por primeira vez por Copérnico.
Lei de Benford Foi descuberto cincuenta anos antes por Simon Newcomb.
Lei de Snell Foi descuberto sete séculos antes por Ibn Sahl.
A regra de ouro de Fermi Foi desenvolvido por primeira vez por Paul Dirac.
Número de Avogadro Foi calculado por Johann Josef Loschmidt.
Lei de Coulomb Foi descuberto por Henry Cavendish.
Lei de Charles Foi observado anteriormente por Henry Cavendish.
Nube de oort Atribuída ao holandés Jan Oort, foi postulada e descrita polo estoniano Ernst Öpik.
Lei de Ohm Foi descuberta por Henry Cavendish.
Arquitectura de von Neumann Foi desenvolvido por John Presper Eckert, John William Mauchly e Arthur Burks, entre outros.
A regra do Hospital Foi desenvolvido por Johann Bernoulli.
Lei de Stigler xa fora enunciada por Robert K. Merton.
Ecuacións de Cauchy-Riemann A análise de variables complexas foron previamente estudadas por D'Alembert e Euler, polo que deberían chamarse ecuacións de D'Alembert-Euler.[3]
Roda de Savart Foi inventada por primeira vez por Robert Hooke.
Heliografía O primeiro procedemento fotográfico da historia, inventado por Nicéphore Niépce, foi patentado e divulgado tras a súa morte co nome de daguerrotipo polo seu colaborador Louis Daguerre tras melloralo, ignorando o nome e os descubrimentos do primeiro.
Posición de Trendelenburg En medicina (decúbito supino pero coa cabeza máis baixa que os pés), que recibe o nome do médico e cirurxián alemán Friedrich Trendelenburg, foi descrito anteriormente na historia da medicina por médicos como Celso, Paulus Aegineta, Abulcasis ou o médico medieval francés Guy de Chauliac.[4] [5] [6]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Stigler, Stephen (1980). "Stigler's law of eponymy". Transactions of the New York Academy of Sciences 39: 147–158. 
  2. Robert K. Merton
  3. Markushevich, A. (1970). Teoría de las funciones analíticas. MIR. p. 90. 
  4. Cassidy, Lindsey; Bandela, Sujani; Wooten, Candace; Jennifer, Coira; Tubbs, R. Shane; Loukas, Marios (17 de enero de 2014). "Friedrich Trendelenburg: Historical background and significant medical contributions" (en inglés) 27 (6): 815–820. ISSN 0897-3806. doi:10.1002/ca.22368. Consultado o 18 de novembro de 2018. 
  5. Bernstein, Adam M.; Koo, Harry P.; Bloom, David A. (1999-07). "Beyond the Trendelenburg position: Friedrich Trendelenburg's life and surgical contributions" 126 (1): 78–82. ISSN 0039-6060. doi:10.1067/msy.1999.98735. Consultado o 18 de novembro de 2018. 
  6. Thiery, M. (23 de xuño de 2009). "Friedrich Trendelenburg (1844–1924) and the trendelenburg position" (en inglés) 6 (3): 295–297. ISSN 1613-2076. doi:10.1007/s10397-009-0499-x. Consultado o 18 de novembro de 2018. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]