Lannion
Coordenadas: 48°44′00″N 3°27′15″O / 48.73333, -3.45417
![]() | |
![]() | |
Escudo de Lannion | |
Mapa | |
![]() | |
Información | |
País | ![]() |
Rexión | ![]() |
Departamento | ![]() |
Superficie | 47,16 km² |
Poboación | 20 595 h. (2017) |
Densidade | 452 h/km² |
Alcalde | Paul le Bihan (dende o 2014) |
Lannion (en bretón Lannuon) é unha cidade da Bretaña, situada no departamento de Côtes-d'Armor.
Situación[editar | editar a fonte]
Lannion é unha cidade ponte sobre o río Léguer. A proximidade da desembocadura propicia subidas do seu nivel de varios metros, en función das mareas, no centro da cidade. Esta característica permitiu o establecemento dun vado en tempos remotos á altura da ponte de Kermaria, punto onde deixa de se facer notar a influencia das mareas. Esta particularidade foi aproveitada para a construción, en 1992, dun estadio de augas vivas maremotor; unha presa permite reter a auga traída pola marea alta e soltala nun percorrido artificial durante a marea descendente.
Lannion está situada a:
- 35 km de Guingamp
- 38 km de Morlaix
- 69 km de Saint-Brieuc
- 94 km de Brest
- 120 km de Quimper
- 166 km de Rennes
- 212 km de Fougères
- 515 km de París.
Historia[editar | editar a fonte]
Os numerosos megálitos da zona son testemuña da súa antigüidade, ademais de achados de sílex, machados e pedras pertencentes a épocas prehistóricas. Preto de Lannion a mámoa da Motta garda xoias de metais preciosos.
A presenza dos galos varios séculos antes do comezo da era cristiá queda testemuñada coa aparición de moedas e restos de cerámica. O promontorio do Yaudet, no estuario do Léguer, servía á vez de defensa militar e de etapa para os navíos comerciais; no lugar encontráronse moedas fenicias.
Na Idade Media, a construción dun castelo permitía defenderse dunha vía de penetración fácil para os invasores pola existencia do río.
A primeira presa de 190 m. de longa, utilizada como trampa para peixes, foi construída en Servel. Formouse con postes unidos por entramados de madeira, con plataformas triangulares ancorando a estrutura na area e servindo tamén como rompente. Foi construída entre 613 e 615. Ao baixar a marea, os peixes quedaban atrapadaos nun estanque.
Economía[editar | editar a fonte]
En 1960, a implantación do Centro Nacional de Estudo das Telecomunicacións imprime unha forte orientación á industria da cidade. Outras empresas de altas tecnoloxía siguen o seu paso. Isto permitiu a apertura dun IUT (Instituto Universitario de Tecnoloxía) e dunha escola de enxeñeiros en 1986. Lannion reagrupa unha parte importante das actividades de investigación en telecomunicación en Francia.
Lannion tamén é o concello onde o cable submarino «APOLLO undersea south cable» americano chega a Francia. O sitio está considerado como de importancia estratéxica e vital para os Estados Unidos, segundo un documento secreto difundido nas revelacións de telegramas da diplomacia americana por Wikileaks. O cable submarino WASACE Norte que une Francia aos Estados Unidos, que entrou en servizo en 2014 tamén sae de Lannion.
Cidades irmanadas[editar | editar a fonte]
Monumentos históricos[editar | editar a fonte]
- Igrexa Saint-Jean-du-Baly de Lannion, cunha torre de 1519 e a bóveda da nave restarurada en 2003
- Capela do colexio Saint-Joseph, construída de 1935 à 1938 por James Bouillé, Xavier de Langlais, Charles Kerambrun, Jules Charles Le Bozec… na filiación dos Seiz Breur
- Igrexa de Brélévenez, cunha escaleira de 142 banzos que leva ata a parte baixa da cidade
- Capela Saint Roch, séculos XV-XVI
- Convento das Ursulinas
- Mosteiro Sainte-Anne transformado parcialmente a finais de 2006 en mediateca
- As casas con vigas de madeira vista
- Castelo do Cruguil, século XV
- Castelo de Kérivon
- Pazo de Langonaval, século XV
- Pazo de Kerprigent
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Lannion ![]() |