Karl Nehammer
![]() (2024) ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 18 de outubro de 1972 ![]() Viena, Austria ![]() |
Membro do Consello Nacional de Austria | |
24 de outubro de 2024 – 21 de xaneiro de 2025 – Claudia Plakolm (pt) ![]() ![]() Lexislatura: 28th National Council of Austria (en) ![]() | |
![]() | |
6 de decembro de 2021 – 10 de xaneiro de 2025 ← Alexander Schallenberg – Alexander Schallenberg → | |
Federal Minister of the Interior of Austria (en) ![]() | |
7 de xaneiro de 2020 – 6 de decembro de 2021 ← Wolfgang Peschorn (pt) ![]() | |
Membro do Consello Nacional de Austria | |
23 de outubro de 2019 – 7 de xaneiro de 2020 – Rudolf Taschner (pt) ![]() Lexislatura: 27th National Council of Austria (en) ![]() Circunscrición electoral: Bundeswahlvorschlag (en) ![]() | |
Membro do Consello Nacional de Austria | |
9 de novembro de 2017 – 23 de outubro de 2019 Lexislatura: 26th National Council of Austria (en) ![]() Circunscrición electoral: Landeswahlkreis Wien (en) ![]() ![]() | |
Datos persoais | |
Educación | University for Continuing Education Krems (en) ![]() Mariahilfer Gymnasium (en) ![]() Kollegium Kalksburg (en) ![]() ![]() |
Actividade | |
Campo de traballo | Político ![]() |
Lugar de traballo | Viena ![]() |
Ocupación | Secretario Xeral (2018–2020), Secretario Xeral (2016–2018), soldado (1993–1996), político, miliciano ![]() |
Partido político | Partido Popular Austríaco (pt) ![]() ![]() |
Familia | |
Cónxuxe | Katharina Nehammer ![]() |
Pai | Karl Nehammer ![]() |
Parentes | Peter Nidetzky, sogro ![]() |
Cronoloxía | |
outubro de 1992 | servizo militar ![]() |
Sitio web | karl-nehammer.at ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Karl Nehammer, nado en Viena o 18 de outubro de 1972, é un político austríaco militante do Partido Popular de Austria (ÖVP). Ministro do Interior dende 2020 e líder do ÖVP, foi nomeado chanceler federal o 6 de decembro de 2021, logo da renuncia de Alexander Schallenberg.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Cursou a ensinanza media no Kollegium Kalksburg, escola dos xesuítas, e no Mariahilfer Gymnasium, ambos en Viena.[1][2] Logrou a súa matura (o diploma de graduación do ensino postobrigatorio) en 1992. Logo do servizo militar continou vencellado profesionalmente ao exército sendo nomeado tenente en 1997.
Logo da súa traxectoria nas forzas armadas destacou dentro do Partido Popular de Austria (ÖVP) onde foi responsable dos centros de estudos da formación política na Baixa Austria. Entre 2012 e 2014 cursou estudos na Universidade do Danubio de comunicación política acadando un máster no mesmo eido.[3]
En 2015 foi nomeado vicesecretario xeral do Sindicato de Traballadores Austríacos (Österreichischer Arbeitnehmerinnen- und Arbeitnehmerbund, ÖAAB), unha central ligada ao ÖVP. Entre 2016 e 2018 foi o secretario xeral da ÖAAB.[4] Ademais, durante as eleccións presidenciais de 2016, fíxose cargo da campaña de Andreas Kohl, o candidato do ÖVP e que acabaría acadando o peor resultado da historia do partido, un 11%.[5]
Foi electo deputado do Consello Nacional nas eleccións lexislativas de 2017, asumindo unha vicepresindencia do grupo parlamentario e actuou como un dos seus voceiros.[6] Nas negociacións para formar un executivo entre o conservador ÖVP e a extrema dereita do FPÖ, foi relator do equipo do futuro chanceler Sebastian Kurz en asuntos de defensa. O 25 de xaneiro de 2018 foi designado secretario xeral do ÖVP.[7]
Logo da caída do primeiro goberno de Kurz pola ruptura entre os socios do goberno polo escándalo Ibizagate, foi de novo electo deputado en 2019. Tamén participou no equipo dos populares nas negociacións para establecer unha coalición de goberno cos Verdes: desta volta encargándose das cuestións relativas a Europa, migracións, integración e seguridade.[8] Unha vez acadado o pacto entre ambas forzas políticas, en xaneiro de 2020, o presidente federal Alexander Van der Bellen nomeouno ministro do Interior a proposta do chanceler Sebastian Kurz.[9]
Como ministro a súa xestión estivo marcada pola pandemia de covid-19, xa que como responsable das forzas de seguridade, foi o encargado de facer cumprir as restriccións e confinamentos decretados entre 2020 e 2021, algo que lle deu moita notoriedade pública.[10] Ademais, en 2020, o seu departamento presentou cargos ante a Xustiza contra un sospeitoso que confesou espiar para os servizos secretos de Turquía.[11] Tamén tivo que enfrontar o tiroteo do 3 de novembro de 2020 en Viena: nel morreron 4 persoas e houbo 15 feridos, Karl Nehammer afirmou que era responsabilidade un terrorista islamista.[12] Como ministro, estivo moi aliñado coas estritas políticas de inmigración de Sebastian Kurz sendo criticado polas ONGs de axuda aos refuxiados por deportar a menores durante a noite ou por insistir en que os migrantes rescatados no Mediterráneo debían ser expulsados a Libia. Polémicos tamén foron os seus receos, no verán de 2021, de evacuar e dar asilo a afgáns xusto antes da caída de Cabul.[5][13]
Logo da dimisión de Sebastian Kurz, o 9 de outubro de 2021, polas investigacións da fiscalía por corrupción, Karl Nehammer foi confirmado no Ministerio de Interior por Alexander Schallenberg. Mais, o 2 de decembro de 2021, houbo outros cambios importantes no seo do ÖVP e do goberno, pois Kurz comunicou a súa retirada da vida política.[14] Horas máis tarde, o chanceler Schallenberg, alegando que a dirección do goberno e do partido debían recaer na mesma persoa, anunciou a súa dimisión.[15] O día seguinte, 3 de decembro, o comité executivo do ÖVP anunciou que Karl Nehammer asumirá a dirección do partido e, por tanto, foi proposto como futuro chanceler.[16] Nehammer chegou á Chancelaría federal en pleno confinamento por mor da pandemia de covid-19 decretado por Schallenberg e tras a segunda crise de goberno en menos de dous meses, aínda que se mantivo o pacto cos Verdes. Unha vez que se fixo público o seu nome como futuro xefe do executivo, declarou que a responsabilidade, solidariedade e liberdade serán as bases do seu goberno.[17] Tamén se comprometeu a impulsar unha taxa ecolóxica para loitar contra o cambio climático, reducir impostos aos contribuíntes máis humildes e manter a mesma liña en política migratoria que os gobernos precedentes.[18]
Tomou posesión como chanceler o 6 de decembro de 2021 ante o presidente Alexander Van der Bellen. Na cerimonia tamén asumiron os novos ministros de Educación, Finanzas, Interior e Asuntos Exteriores, que recaeu no seu predecesor Alexander Schallenberg.[19]
O seu goberno propuxo unha lei para establecer a vacinación obrigatoria contra o covid-19. A campaña, anunciada en xaneiro de 2022, afecta a todos os maiores de idade. Foi o primeiro executivo en tomar unha medida destas características.[20]
Tras as eleccións parlamentarias de 2024 comezaron negociacións para formar un novo executivo. Aínda que a forza máis votada fora o Partido pola Liberdade de Austria (FPÖ, polas súas siglas en alemán), o Partido Popular de Austria, o Partido Socialdemócrata e os liberais de NEOS buscaron formar un novo goberno.[21] Con todo, en xaneiro de 2025 os liberais retiráronse das conversas, provocando a fin das mesmas. Entón, o chanceler Karl Nehammer presentou a súa renuncia á presidencia do goberno, asumíndoa de forma provisoria Alexander Schallenberg quen continuará á fronte do ministerio de asuntos exteriores durante ese período.[22]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Bose, Dimitry (Decembro 2018). "Neun Monate - echte Veränderung? Bilanz und Perspektiven ÖVP-Generalsekretär Karl Nehammer MSC (MJ91) im Gespräch mit Andreas Linhart (MJ81)" (PDF). Altkalksburger: Das Magazin der Alt-Jesuitenschüler: 4–6.
- ↑ "Lebenslauf". www.bmi.gv.at. Consultado o 2021-12-03.
- ↑ "Karl Nehammer - Bundesminister für Inneres". Meine Abgeordneten (en alemán). Consultado o 2021-12-03.
- ↑ Uhr, 07 54; Jänner 2018, 20 (2018-01-20). "Porträt: Karl Nehammer - Vom Wahlfolder-Verteiler zum Generalsekretär". www.kleinezeitung.at (en alemán). Consultado o 2021-12-03.
- ↑ 5,0 5,1 gernot.bauer (2021-12-02). "Karl Nehammer im Porträt: Mars macht mobil". profil.at (en alemán). Consultado o 2021-12-03.
- ↑ red, ORF at/Agenturen (2017-11-08). "NR-Präsidium: Kurz verteidigte Entscheidung für Köstinger". news.ORF.at (en alemán). Consultado o 2021-12-03.
- ↑ "Nehammer wird neuer ÖVP-Generalsekretär". kurier.at (en alemán). 2018-01-20. Consultado o 2022-03-22.
- ↑ red, ORF at/Agenturen (2019-11-12). "ÖVP – Grüne: Teams für Koalitionsverhandlungen stehen". news.ORF.at (en alemán). Consultado o 2021-12-03.
- ↑ red, ORF at/Agenturen (2020-01-02). "Karl Nehammer: Von der Parteizentrale ins Innenministerium". news.ORF.at (en alemán). Consultado o 2021-12-03.
- ↑ "UPDATE 2-Austria to let restaurants, hotels and theatres reopen on May 19". Reuters (en inglés). 2021-04-23. Consultado o 2021-12-03.
- ↑ "Austria to file charges against Turkish spy - interior minister". Reuters (en inglés). 2020-09-15. Consultado o 2021-12-03.
- ↑ "Vienna terror attack: 'Islamist' motive suspected in deadly shootings". DW.COM (en inglés). Consultado o 2021-12-03.
- ↑ "L'Autriche désigne le ministre de l'Intérieur chancelier et tourne la page Kurz". France 24 (en francés). 2021-12-03. Consultado o 2021-12-03.
- ↑ "Austrian chancellor resigns after Sebastian Kurz withdraws from politics". DW.COM (en inglés). Consultado o 2021-12-03.
- ↑ "Austria's Schallenberg to step down as his predecessor Kurz retires". euronews (en inglés). 2021-12-02. Consultado o 2021-12-03.
- ↑ red, ORF at/Agenturen (2021-12-03). "Neues Regierungsteam: ÖVP macht Nehammer zum Kanzler". news.ORF.at (en alemán). Consultado o 2021-12-03.
- ↑ Mauricio, André. "Terremoto político en Austria no medio do confinamento nacional pola Covid-19". Nós Diario. Consultado o 2021-12-04.
- ↑ "Karl Nehammer, partidario de la mano dura con la migración, será el nuevo canciller de Austria". La Voz de Galicia (en castelán). 2021-12-03. Consultado o 2021-12-04.
- ↑ red, ORF at/Agenturen (2021-12-06). "Nach Angelobung: „Es gibt es viel zu tun“". news.ORF.at (en alemán). Consultado o 2021-12-06.
- ↑ "Austria: Government presents vaccination law coming in next month". euronews (en inglés). 2022-01-16. Consultado o 2022-01-17.
- ↑ Cole, Deborah (2024-10-22). "Loser of Austrian election to try to form government after parties shun far right". The Guardian (en inglés). ISSN 0261-3077. Consultado o 2025-01-08.
- ↑ Lindorfer, Raffaela (2025-01-08). "ÖVP-Minister Schallenberg ist wieder Kanzler: Was er darf und was er plant". kurier.at (en alemán). Consultado o 2025-01-08.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Karl Nehammer ![]() |