Kłodzko

Coordenadas: 50°26′N 16°40′L / 50.433, -16.667

Ponte gótica no centro da cidade.

Kłodzko (en alemán:Glatz) é unha cidade de Polonia, no voivodato de Baixa Silesia.

Kłodzko foi a capital do condado de Kłodzko, e desde 1975 a 1998 formou parte do antigo voivodato de Wałbrzych.

Con 28 148 habitantes (2007), Kłodzko é o principal centro comercial, así como un importante nó de comunicacións e centro turístico da zona.

Polos seus monumentos históricos denomínase ás veces como a "Pequena Praga" (en polaco, Mała Praga; en alemán, Klein-Praga).

Cultural e tradicionalmente bohemia, administrativamente foi unha parte da Silesia prusiana desde 1763, e de Alemaña até 1945.

Xeografía[editar | editar a fonte]

Kłodzko está situada ao suroeste de Polonia, nun val dos Sudetes, bañada polo río Nysa Kłodzka, afluente do Oder.

Esténdese por unha superficie de 24,84 km².

Segundo o censo de 2007 tiña 28 148 habitantes, o que fai unha densidade de poboación de 1 133 hab/km².

A cidade é un importante nó de estradas rexional.

Panorámica de Kłodzko.

Historia[editar | editar a fonte]

Idade media[editar | editar a fonte]

Kłodzko é unha das máis antigas cidades da Baixa Silesia. O cóengo checo Kosmas menciónaa xa na súa crónica en 981.

Desde principios do século XII, Polonia e Bohemia disputan a vila. En 1114, o duque bohemio Sobieslao I incéndiaa. Segundo o tratado de paz asinado en 1137, o duque Boleslao III renuncia ás súas pretensións sobre Kłodzko.

Contra 1250, Kłodzko recibiu os privilexios urbanos (dereito de Magdeburgo). En 1278, pasa ás mans dos Piastas e foi incorporada por Henrique IV o Xusto ao ducado de Wrocław.

Idade Moderna e Contemporánea[editar | editar a fonte]

En 1526, Kłodzko pasa a ser un feudo dos Habsburgo. Decontado, a cidade, entón co nome de Glatz, reemprende o seu crecemento.

Durante a Guerra de sucesión austríaca, a cidade cambia varias veces de mans. Finalmente foi conquistada polos prusianos en 1743 e anexionada a Prusia en 1763.

En 1807, despois dun longo sitio, foi conquistada polos franceses. Despois da caída de Napoleón, Glatz volve a Prusia. A cidade permanece unida ao resto de Alemaña por unha liña de ferrocarril. Nesta época viviu na cidade o científico e aventureiro Wilhelm Hemprich.

A finais do século XIX, a actividade turística comeza a desenvolverse na rexión.

Séculos XX e XXI[editar | editar a fonte]

En 1910, Glatz conta con 17 121 habitantes dos cales 13 629 son católicos, 3 324 protestantes e 150 xudeus. A partir de 1936, os xudeus son vítimas de actos antisemitas e a maior parte deles emigran, de xeito que en 1939 non quedan máis que 25.

Durante a Segunda guerra mundial, o seu castelo foi transformado en prisión. A Gestapo convertiuno nun do centros de detención máis crueis de Silesia. A cidade non foi demasiado danada pola guerra, e foi tomada polo Exército Vermello, que non encontrou moita resistencia. Os nazis na súa fuxida destruíron as pontes, permanecendo unicamente a vella ponte gótica construída en 1390.

Despois da capitulación de Alemaña, a cidade pasa a soberanía polaca e cambia de nome; os alemáns foron case todos expulsados, e substituídos por polacos expulsados dos territorios anexionados pola URSS.

Na actualidade, Kłodzko é un dos centros culturais, comerciais e turísticos máis importantes da Baixa Silesia.