Juan Bravo Murillo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Juan Bravo Murillo
Nacemento24 de xuño de 1803
Lugar de nacementoFregenal de la Sierra
Falecemento11 de febreiro de 1873
Lugar de falecementoMadrid
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade de Salamanca e Universidade de Sevilla
Ocupaciónpolítico, avogado, economista e escritor
PremiosGran Cruz da Orden de Carlos lll
editar datos en Wikidata ]
Busto de Bravo Murillo en Las Palmas de Gran Canaria.

Juan Bravo Murillo, nado en Fregenal de la Sierra o 24 de xuño de 1803 e finado en Madrid o 11 de febreiro de 1873, foi un político, xurista e economista español.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou leis nas Universidades de Salamanca e Sevilla onde se licenciou en 1825. Tras a morte de Fernando VII foi nomeado fiscal da Audiencia Provincial de Cádiz. Foi elixido para Deputado en 1837 e 1840 militando nas filas do Partido Moderado. Até ese momento a súa actividade política foi escasa debido a que as súas ideas reacionarias chocaran co espírito liberal do xeneral Espartero, Rexente durante a minoría de idade da Isabel II.

En 1847, durante a Década Moderada é nomeado Ministro de Xustiza por Carlos Martínez de Irujo, uníndose a Narváez que o nomeará máis tarde para a carteira de Facenda por primeira vez. Dende estes momentos asumirá diversos ministerios até que en 1850 é nomeado Presidente do Consello de Ministros, posto que volverá a ocupar de 1851 a 1852.

Os sucesos da revolución de 1848 levárono a redactar un proxecto de constitución de corte absolutista para eliminar o carácter liberal que, segundo o seu xuízo, tiña a constitución de 1845; pero é rexeitada e á chegada do Bienio Progresista vese obrigado a abandonar a política, aínda que ocasionalmente será Presidente do Congreso dos Deputados.

Reinado de Isabel II de España

Segue a:
Ramón María Narváez
Juan Bravo Murillo
Precede a:
Federico Roncali
Presidente do Goberno de España

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]