José María de Orbe y Elío

José María de Orbe y Elío
	; (1837)
Biografía
Nacemento	6 de setembro de 1776 ; Palacio de Arbelaiz, España
Morte	21 de setembro de 1850 (74 anos); Bordeos, Francia
Outros nomes	El Manchuelo de Ermua
Educación	Seminary of Bergara (en) ; Escola de Santo Tomás de Aquino das Escolas Pias de Saragoça (pt)
Actividade
Ocupación	militar, político, aristócrata
Profesores	Basilio Boggiero
Carreira militar
Rango militar	Xeneral; mariscal de campo
Conflito	Campanha do Rossilhão (pt) ; Guerra da Independencia española ; primeira guerra carlista
Familia
Fillos	Juan Nepomuceno de Orbe y Mariaca
Pai	José Joaquín de Orbe y Murguía

José María de Orbe y Elío, nado en Irún en setembro de 1776 e finado en Bordeos o 21 de xullo de 1850, foi o III marqués de Valde-Espina, militar e político vasco.

Biografía

Naceu no Palacio de Arbelaiz, proveniente de familias da nobreza biscaíña e guipuscoana. Foi combatente na guerra da Convención e na Guerra da Independencia Española, ámbalas dúas contra os franceses. O goberno liberal desterrouno pola súa vinculación cos realistas.

Foi representante do señorío de Biscaia nas Cortes en varias ocasións. Á morte de Fernando VII seguiu a causa do pretendente ó trono don Carlos, a quen proclamou na deputación de Biscaia. Cando don Carlos chegou a España tras a súa fuxida a Portugal e posterior viaxe a Inglaterra, nomeouno brigadier de infantaría e membro da Xunta Consultiva. En 1838, pouco antes do pacto de Bergara obtivo o grao de Mariscal de Campo ademais de ser nomeado ministro da Guerra e I duque da Confianza.

Contrario á firma do Convenio de Bergara, participou en intrigas en favor da continuación da guerra e viuse obrigado a exiliarse en Francia, onde faleceu en 1850.

Véxase tamén

Outros artigos

Bibliografía

PIRALA y CRIADO, Antonio. Vindicación del general Maroto y manifiesto razonado de las causas del Convenio de Vergara. Urgoiti editores, Pamplona 2005. ISBN 84-933398-8-1