Xosé Manuel García Iglesias

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «José Manuel García Iglesias»)
Xosé Manuel García Iglesias
Nacemento31 de agosto de 1950
Lugar de nacementoSantiago de Compostela
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade de Santiago de Compostela
Ocupaciónescritor
Na rede
Dialnet: 122597
editar datos en Wikidata ]

Xosé Manuel García Iglesias, nado en Santiago de Compostela o 31 de agosto de 1950,[1] é un historiador da arte galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Licenciouse na Universidade de Santiago de Compostela, en Filosofía e Letras, sección Xeografía e Historia en 1973 e sección Historia da Arte en 1975.

É Catedrático de Historia da Arte Moderna e Contemporánea da USC dende outubro de 1986 e académico correspondente da Real Academia de Belas Artes de San Fernando.

Ten participado en varios proxectos audiovisuais para a Radio Galega e a Televisión de Galicia.

Obras[editar | editar a fonte]

Listaxe parcial:

  • La pintura en Galicia durante la Edad Moderna: el siglo XVI, tese (1980).
  • El pintor de Banga, Fundación Barrié (1984).[2]
  • La pintura manierista en Galicia, Fundación Barrié (1986).[3]
  • Quessada (1987).
  • Manuel Prego. A súa obra (1989).
  • Pazos de Galicia: inventario do patrimonio histórico galego (1989).
  • A catedral de Santiago e o barroco, Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia (1990).
  • Galicia, tiempos de barroco, Fundación Caixa Galicia (1990).
  • AA.VV. (1991). Historia de Galicia (en castelán). Faro de Vigo. ISBN 84-404-9520-X. .
  • De Labra, Xunta de Galicia (1992).
  • El barroco (I). La época. Los patrocinadores. Arquitectos del siglo XVII (1993).
  • El barroco (II). Arquitectos del siglo XVIII. Otras actividades artísticas (1993).
  • Vidal Abascal, matemático-pintor, universitario-artista, Fundación Barrié (1995).[4]
  • Galicia, hacia la modernidad: concreción de nuevos ámbitos en lo urbano y en lo rural, 1750-1900, Fundación Caixa Galicia (1998)
  • Pinturas y dibujos (1998).
  • Camilo Otero (1999).
  • Guía dos pazos de Galicia: A Coruña, Editorial Galaxia (2001).
  • La pintura gallega de la colección Cortizo (2003).
  • Santiagos de Santiago: dos apóstoles al final del camino (2011), Alvarellos, con fotos de Xulio Gil Rodríguez.
  • Da fantasía á realidade: Pintura en Galicia de 1833 a 1936 (2012). Fundación Novacaixagalicia. ISBN 978-84-96982-58-1.
  • Secretos de catedral (2014), USC, Consorcio compostelano e Alvarellos, con fotos de Xulio Gil Rodríguez.

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

  • Vítor de Bronce ao mérito académico, en 1975.
  • Accésit ao Premio Nacional de Historia da Arte, en 1976.
  • Premio da Deputación de Pontevedra pola tese de doutoramento, en 1980.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]