Jesús María Santaló Ponte

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJesús María Santaló Ponte
Biografía
Nacemento8 de marzo de 1895 Editar o valor em Wikidata
Merza, España Editar o valor em Wikidata
Morte12 de outubro de 1982 Editar o valor em Wikidata (87 anos)
Merza, España Editar o valor em Wikidata
Alcalde
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónavogado , político Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata

Jesús María Santaló Ponte, nado en Merza (Vila de Cruces) o 8 de maio de 1895 e finado na mesma parroquia o 12 de outubro de 1982, foi un avogado e político galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo de Ramón Santaló Villar. Estudou o bacharelato en Lugo e licenciouse en dereito na Universidade de Santiago de Compostela. Aprobou as oposicións a secretario xudicial en 1919. Foi secretario do xulgado de Fuentesaúco (Zamora) e Ponteceso. Coa proclamación da ditadura de Primo de Rivera foi elixido alcalde de Carbia o 20 de marzo de 1924. Dimitiu o 1 de novembro ao ser nomeado xuíz municipal do concello. Foi presidente da Unión Patriótica de Carbia. Durante a República foi avogado en Lalín. En abril de 1934 foi nomeado secretario do xulgado de Primeira Instancia e Instrución de Lalín e iniciou unha campaña para ser elixido deputado. Finalmente presentouse ás eleccións de febreiro de 1936 como número cinco na candidatura de Centro que encabezaba Manuel Portela Valladares e non foi elixido.

Cando se produciu o golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 estaba en Madrid, buscou asilo na embaixada francesa, onde conseguiu ser acollido. Conseguiu marchar a Valencia e dende alí logrou embarcar a Francia onde permaneceeu como refuxiado político. Foille instruído expediente de depuración en 1941.[1] A principios dos anos corenta retornou á España franquista. Rehabilitado como secretario xudicial, desempeñou o cargo en Sahagún (1947). Abriu novamente despacho de avogado en Lalín a principios dos anos cincuenta e foi nomeado xuíz municipal de Carbia a mediados desa década. En 1957 foi secretario do xulgado de Baltanás (provincia de Palencia), pasando despois a Villacarriedo (Cantabria) e finalmente ao xulgado de Padrón en 1958, onde xubilou.


Predecesor:
Andrés Lareu Morao
 
Alcalde de Vila de Cruces
 
1924
Sucesor:
Andrés Lareu Suárez

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

  • Fillo predilecto do concello de Carbia en 1924.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

  • Casou en Cee con María Cereijo Gayoso.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]