Jenő Kalmár

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Jenő Kalmár
Información persoal
Nome Jenő Kalmár
Nacemento 21 de marzo de 1908
Lugar de nacemento Felsőmocsolád e Alsómocsolád
Falecemento 13 de xaneiro de 1990
Lugar de falecemento Málaga
Posición dianteiro
Carreira sénior
Anos Equipos Aprs (Gls)
1928–1933 MTK Hungária FC 69 (44)
1934–1936 Excelsior Roubaix
1936–1937 FC Roubaix
1937 Stade de Reims
1938 MTK Hungária FC 7 (5)
1939–1940 MTK Hungária FC 5 (6)
1945–1948 Egység
Selección nacional
1928–1932 Hungría 15 (4)
Adestrador
1952–1956 Honvéd
1956–1958 Wacker Wien
1958 Sevilla
1959–1960 Granada
1962–1963 Porto
1964–1965 Valladolid
1965–1966 Granada
1966 Halmstads BK
1966–1968 Espanyol
1969–1972 CD Málaga
1972–1973 Hércules
Partidos e goles só en liga doméstica.

editar datos en Wikidata ]

Jenő Kalmár, tamén nado coñecido como János Kalmar ou Kálmár Jenő, nado en Mocsolád o 21 de marzo de 1908 e finado en Málaga o 13 de xaneiro de 1990, foi un futbolista e adestrador húngaro.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Como xogador militou en varios equipos, principalmente no MTK Hungária FC, e foi internacional coa selección de Hungría. Durante a tempada 1928-29 rematou como máximo goleador do MTK, marcando 20 goles.

Comezou a súa carreira como adestrador a principios da década de 1950, á fronte do Honvéd, un equipo no que xogaban entre outros Ferenc Puskás, Zoltán Czibor, Sándor Kocsis, József Bozsik, László Budai, Gyula Lóránt e Gyula Grosics. Con Kalmár como técnico, o club gañou catro títulos da liga húngara, e os seus xogadores formaron a base da lendaria selección húngara coñecida como o Equipo de Ouro. Foi ademais axudante do seleccionador húngaro Gusztáv Sebes. Ao final da segunda guerra mundial atopábase en Iugoslavia, onde adestrou o FK TSC Bačka Topola, coñecido por aquel entón como Egység.

Tras adestrar o Wacker Wien,[1] chegou a España, onde adestrou varios equipos da Primeira e a Segunda División. Dirixiu brevemente o Sevilla CF, antes de coller as rendas do Granada CF, club que guiou ata a final da Copa do Xeneralísimo de 1959. O encontro disputouse no estadio Santiago Bernabéu, sendo o seu rival o FC Barcelona. A vitoria foi para o club catalán por 4-1, con dous goles do seu antigo xogador Kocsis, e sendo Arsenio o autor do único tanto do Granada.

Nos seguintes anos pasou por varios equipos españois máis, logrando un ascenso a Primeira co Granada, e dirixiu tamén o Porto portugués e o Halmstads BK sueco. En 1967 levou o Espanyol ao terceiro posto da liga e tres anos despois conseguiu ascender á máxima categoría o CD Málaga.

Palmarés[editar | editar a fonte]

Como xogador[editar | editar a fonte]

Hungária FC
Honvéd

Como adestrador[editar | editar a fonte]

Hungária FC

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Forschungsprojekt "Migration im österreichischen Fußball nach 1945"" (PDF). fairplay.vidc.org (en alemán). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 13 de novembro de 2017. Consultado o 1 de marzo de 2022. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]