Impatiens balfourii

Impatiens balfourii

Reino:	Plantae
(sen clasif.)	Angiosperms
(sen clasif.):	Eudicots
(sen clasif.):	Asterids
Orde:	Ericales
Familia:	Balsaminaceae
Xénero:	'Impatiens'
Especie:	''I. balfourii''

Nome binomial

'Impatiens balfourii'
Hook.f.

Impatiens balfourii é unha especie do xénero Impatiens pertencente á familia Balsaminaceae.

Descrición

É unha planta anual que alcanza un tamaño de 45 cm ou máis de altura, glabra. Follas elíptico-ovadas a lanceoladas, láminas alternas, de 40-100 x 18-42 mm, aserrado-crenadas, con 8-13 pares de nervios laterais, a base glandular-estipitadas; con pecíolo de até 55 mm de longo. As inflorescencias en acios subterminais sobre pedúnculos de até 100 mm de longo. Flores brancas, rosadas e amarelas, 18-27 mm de longo. Brácteas de 3 mm de longo. Sépalos laterais 2,5 mm de longo; espoleó inferiores sépalo 22-25 mm de longo, cónica, estreitándose nunha recta esvelta estimular 10-15 mm de longo. Anterior pétalo 5.5-6 x 10-13 mm; laterais pétalos unidos desigual, 20-25 mm de longo; inferior prolongada, maior que o pétalo superior, ás veces retuso. O froito en cápsula amplamente lineal, de 20-24 mm de longo, erecto. Sementes 2.5-3 mm de longo, ovoides.^[1]

Distribución

É orixinaria do Himalaia, particularmente de Caxemira e arredores, onde medra en zonas montañosas.^[2] Foi traída a Inglaterra e outros países de Europa como planta ornamental , chegando a ser moi popular na área da área da baía de San Francisco e outros lugares dos Estados Unidos.^[2] Agora pódense atopar silvestres en Europa e ao longo da costa do Pacífico e en Wisconsin, onde se adaptou á humidade e o frío.^[3]

Hábitat

Estas plantas prodúcense ao longo das ribeiras dos ríos, beiras de camiños e en terreos baldíos. Prefiren lugares frescos e húmidos, a unha altitude de 100-600 metros sobre o nivel do mar.

Taxonomía

Impatiens balfourii foi descrita por Joseph Dalton Hooker e publicada en Botanical Magazine 129: pl. 7878. 1903.^[1]

Etimoloxía

Impatiens: o nome científico destas plantas derívase de impatiens (impaciente), debido a que ao tocar as vaíñas das sementes maduras estas explotan, enviándoas a varios metros. Este mecanismo é coñecido como balocoria, ou tamén como "liberación explosiva".^[4]^[5]

balfourii: epíteto outorgado en honra do botánico escocés, John Hutton Balfour (1808-1884), director do Real Xardín Botánico de Edimburgo.