Hypocreales
| Hypocreales | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Tolypocladium capitatum | |||||||||
| Clasificación científica | |||||||||
| |||||||||
| Familias | |||||||||
|
(coa cantidade de xéneros)
| |||||||||
Os Hypocreales constitúen unha orde de fungos dentro da clase Sordariomycetes. En 2008, estimábase que contiña uns 237 xéneros e 2.647 especies en sete familias.[1] Desde entón, identificouse un considerable número de taxons máis, e engadiuse unha familia máis, os Stachybotryaceae.[2] Wijayawardene et al. en 2020 engadiron máis familias e xéneros a esta orde.[3] De acordo co Catalog of Life, en abril de 2021 Hypocreales comprendía 6 familias, 137 xéneros e 1.411 especies.[4]
As especies de Hypocreales son xeralmente recoñecidas polas súas brillantes cores, ascocarpos periteciais ou estruturas produtoras de esporas. Estes adoitan ser amarelos, laranxas ou vermellos.
Xéneros incertae sedis[editar | editar a fonte]
Segundo unha revisión da clasificación dos fungos de 2020, os seguintes xéneros dentro de Hypocreales teñen unha situación taxonómica insegura (incertae sedis) e non foron asignados a ningunha familia:[3]
- Acremoniopsis A.Giraldo, Gené & Guarro (2014) – 1 sp.
- Andreaeana (Palm & Jochems) Palm & Jochems (1924) - 1 sp.[5]
- Berkelella (Sacc.) Sacc. (1891) – 2 spp.
- Bulbithecium Udagawa & T.Muroi (1990) – 1 sp.
- Cephalosporiopsis Peyronel (1916) – 10 spp.
- Chondronectria Etayo, Flakus & Kukwa (2017) – 1 sp.
- Cylindronectria Etayo (2017) – 1 sp.
- Diploospora Grove (1916) – ca. 7 spp.
- †Entropezites[6] Poinar & R.Buckley 2007) – 1 sp.
- Gynonectria Döbbeler (2012) – 1 sp.
- Hapsidospora Malloch & Cain (1970) – 2 spp.
- Haptospora G.L.Barron (1991) – 3 spp.
- Illosporiopsis D.Hawksw. (2001) – 1 sp.
- Illosporium Mart. (1817) – 17 spp.
- Leptobarya Etayo (2017) – 2 spp.
- Metadothella Henn. (1904) – 1 sp.
- Munkia Speg. (1886) – 4 spp.
- †Mycetophagites[6] Poinar & R.Buckley (2007) – 1 sp.
- Neomunkia Petr. (1847) – 1 sp.
- Peloronectria Möller (1901) – 3 spp.
- Pseudoacremonium Crous (2014) – 1 sp.
- Pseudomeliola Speg. (1889) – 10 spp.
- Rodentomyces Doveri, Pecchia, Sarrocco & Vannacci (2016) – 1 sp.
- Roselliniella Vain (1921) – 19 spp.
- Saksenamyces A.N.Rai & P.N.Singh (2018) – 1 sp.
- Sedecimiella K.L.Pang, Alias & E.B.G.Jones (2010) – 1 sp.
- Stanjemonium W.Gams, O'Donnell, Schroers & M.Chr. (1999) – 4 spp.
- Stilbella Lindau (1900) – 61 spp.
- Ticonectria Döbbeler (1998) – 3 spp.
- Tilakidium Vaidya, C.D.Naik & Rathod (1986) – 1 sp.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Kirk PM, Cannon PF, Minter DW, Stalpers JA (2008). Dictionary of the Fungi (10th ed.). Wallingford, UK: CAB International. p. 332. ISBN 978-0-85199-826-8.
- ↑ Lombard, L; Houbraken, J; Decock, C; Samson, RA; Meijer, M; Réblová, M; Groenewald, JZ; Crous, PW (2016). "Generic hyper-diversity in Stachybotriaceae". Persoonia 36: 156–246. PMC 4988370. PMID 27616791. doi:10.3767/003158516X691582.
- ↑ 3,0 3,1 Wijayawardene, Nalin; Hyde, Kevin; Al-Ani, Laith Khalil Tawfeeq; Somayeh, Dolatabadi; Stadler, Marc; Haelewaters, Danny; et al. (2020). "Outline of Fungi and fungus-like taxa". Mycosphere 11: 1060–1456. doi:10.5943/mycosphere/11/1/8.
- ↑ Source dataset. Species Fungorum Plus: Species Fungorum for CoL+. "Sordariales". Catalog of Life. Consultado o 27 April 2021.
- ↑ "Species Fungorum - GSD Species". www.speciesfungorum.org. Consultado o 28 December 2022.
- ↑ 6,0 6,1 Poinar GO, Buckley R (2007). "Evidence of mycoparasitism and hypermycoparasitism in Early Cretaceous amber". Mycological Research 111 (4): 503–506. PMID 17512712. doi:10.1016/j.mycres.2007.02.004.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Hypocreales  |
