Gundoaldo

Gundoaldo
Biografía
Nacemento	c. 565 ; Primeiro ducado de Baviera
Morte	c. 615 (49/50 anos); Asti, Italia
Causa da morte	homicidio
Relixión	Cristianismo
Actividade
Lugar de traballo	Asti
Ocupación	político
Outro
Título	Duque
Familia	Dinastía Axilolfinga
Cónxuxe	Harianda (?)
Fillos	Ariperto, Gundpert
Pais	Garibaldo I de Baviera e Waldrada
Irmáns	Teodelinda de Baviera; Tasilón I de baviera
Parentes	Autario, cuñado; Axilulfo, cuñado; Adaloaldo, sobriño; Garibaldo II de Baviera, sobriño

Gundoaldo, finado en Asti sobre o 615, foi un longobardo, primeiro duque de Asti do 589 ao 615 aproximadamente.

Traxectoria

Gunduald etiam, germanus Theodolindae reginae, qui erat dux in civitate Astensi, nemine scientem auctorem mortis ipsius, hoc ipso in tempore sagitta ictus interiit.

Tamén Gundoaldo, irmán da raíña Teodolinda, que era duque de Asti, morreu naquela mesma época, alcanzado por unha frecha, sen que nunca se soubese quen fora o seu asasino.

Paulo Diácono, Historia Langobardorum, IV, 40

Irmán da raíña Teodelinda e fillo do duque de Baviera Garibaldo I e de Waldrada (á súa vez filla de Wacho, rei dos longobardos entre o 510 e o 540), tivo dous fillos, Gundeperto e Ariperto (nalgúns textos chamado Chairiberto), tamén eles reis dos longobardos posteriormente. Despois do matrimonio da irmá co rei Autari, celebrado en Verona o 15 de maio de 589, Gundoaldo foi nomeado duque de Asti^[1].

Tras a morte de Autari, poucos meses despois do matrimonio, Teodolinda volveu casar co duque de Turín, Axilulfo, que foi coroado rei en Milán en maio de 591. Na súa Crónica o historiador franco Fredegario conta que, sendo o duque de Asti moi amado polos seus súbditos, representaba unha posíbel insidia pola sucesión do reino longobardo e que por iso foi asasinado, por orde da "facción" real.

Paulo Diácono e a Origo, a tal propósito falan dunha revolta dalgúns duques longobardos (Mimulfo, Gaidulfo, Ulfari) calmada con éxito polo exército real: mesmo isto podería ser a referencia de Fredegario, cando fala de faccións reais:

Agone regi e Teudeline, cum ipsum iam zele tenerunt, ubi ad ventrem purgandum in faldaone sedebat sagitta saucius moritur.

Odiou á facción de Agón^[2] e Teodolinda, por causa de celos; así que el acabou morto por unha frecha.

Fredegario, Crónica

Á morte de Gundoaldo non se sabe que fin fixo Gundeperto, mentres Ariperto probabelmente sucedeu ao pai na rexencia do ducado de Asti^[3]. Pola crónica de Paulo Diácono sábese que subiu ao trono longobardo despois da morte de Rodoaldo, fillo de Rotario, no 653.

Notas

↑ Paulo Diácono, Historia Langobardorum, IV, 40. Cfr. tamén Carlo Cipolla, Appunti sulla storia di Asti.
↑ Outro nome co que se identificaba a Axilulfo
↑ Carlo Cipolla, Op. cit.

Véxase tamén

Bibliografía

Fredegario, Pseudo-Fredegarii scholastici Chronicarum libri IV cum continuationibus in Monumenta Germaniae Historica SS rer. Mer. II, Hannover 1888.
Paulo Diácono, Historia Langobardorum (Storia dei Longobardi, Lorenzo Valla/Mondadori, Milán 1992).
Carlo Cipolla, Appunti per la storia di Asti, Venecia 1891.
Niccola Gabiani, Asti nei principali suoi ricordi storici, voll. I, II e III, Tipografia Vinassa, 1927-1934.
S. Grassi, Storia della Città di Asti, voll. I e II, Atesa, 1987.
L. Vergano, Storia di Asti, voll. I, II e III, Tipografia S. Giuseppe, Asti 1953-1957.

[1] Paulo Diácono, Historia Langobardorum, IV, 40. Cfr. tamén Carlo Cipolla, Appunti sulla storia di Asti.

[2] Outro nome co que se identificaba a Axilulfo

[3] Carlo Cipolla, Op. cit.

[1]

[2]

[3]