Giulio Cesare Aranzi

Giulio Cesare Aranzi
Nome orixinal	(it) Giulio Cesare Aranzio
Biografía
Nacemento	1530 ; Boloña
Morte	7 de abril de 1589 (58/59 anos); Boloña
Datos persoais
Educación	Universidade de Boloña ; Universidade de Padua
Actividade
Ocupación	médico , cirurxián , profesor universitario , neurocientífico , anatomista
Empregador	Universidade de Boloña
Profesores	Bartolomeo Maggi (en)
Alumnos	Gaspare Tagliacozzi (pt)
Lingua	Lingua latina

Giulio Cesare Aranzi, nado en Boloña en 1530 e finado en 1589, tamén coñecido como Giulio Cesare Aranzio, Julius Caesar Aranzi e Arantius, foi un médico e anatomista italiano.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Traballou como mestre en Boloña e Padua e foi o médico persoal do papa Xulio III.

Foi unha figura moi relevante no campo da anatomía e describiu por primeira vez un gran número de peculiaridades anatómicas dos fetos, en particular o conduto de Aranzi que une a vea umbilical e a vea cava inferior.^[1] É pioneiro nas descricións anatómicas en relación cos procesos patolóxicos.

Traballos publicados[editar | editar a fonte]

De humano foetu opusculum, Roma, 1564; 32: De formato foetu. Bononiae, J. Rubrius, 1564; Venecia, 1571; Basilea, 1579.
De tumoribus secundum locus affectum. Boloña, 1571.
In Hippocrates librum de vulneribus capitis. Leiden, 1580.
Observationes anatomicae. Basilea, 1579; Venecia 1587.