Faro das illas Lobeiras
|
Este artigo non contén imaxes. Pode axudar cargando imaxes, na Galipedia ou na Wikimedia Commons, relacionadas co contido do artigo, ou incluíndo unha xa existente.
Debe ter en conta as políticas de uso de imaxes e o respecto polos dereitos de autoría. |
Coordenadas: 42°52′48″N 09°11′10″O / 42.88000, -9.18611
| Datos xerais | |
|---|---|
| Localización xeográfica | Illas Lobeiras |
| Localización municipal | Carnota, provincia da Coruña |
| Construción | 1909 |
| Datos técnicos | |
| Código internacional | 03920 D-1756 |
| Descrición | Torre octogonal branca, casa |
| Altura sobre o nivel do mar | 15,78 metros |
| Altura sobre o terreo | 7,78 metros |
| Características | GpD (5) B 15 s |
| Período | 5 + 1,5 + 0,5 + 1,5 + 0,5 + 10,5 = 15 s |
| Alcance | 9 millas náuticas |
O faro das illas Lobeiras, tamén coñecido coma faro de Corcubión, é un faro galego situado no concello de Corcubión, na provincia da Coruña. Está situado nas illas Lobeiras, un conxunto de illotes de forma trapezoidal de 250 metros e longo e 75 de largo.
Historia
En 1904 apróbase o proxecto do enxeñeiro Antonio Herbella para a construción dun faro na Lobeira Grande, adxudicándose os traballos ao contratista José Mª Parga na cantidade de 50 680 pesetas.
As obras comezan en 1906, nun principio o proxecto contemplaba unha torre metálica, pero despois decidiuse substituíla por outra de pedra para evitar a corrosión. Inaugurouse o 15 de setembro de 1909.
Características
O faro caracterízase por ter unha planta rectangular que posúe dous niveis, un superior e outro inferior. O nivel inferior está constituído por varios muros inclinados para ofrecer maior resistencia aos temporais.
O faro ten unha altitude 16 metros, e na súa parte máis elevada atópase a lanterna, cun aparello de 4º orde e 250 mm de distancia focal. O seu alcance é de nove millas. Construído directamente sobre as rochas, os muros da primeira planta inclínanse con derramo cara aos alicerces e opoñen á forza das augas unha anchura de 1,10 m. Os muros da segunda planta son verticais e forman un ángulo que protexe a entrada.
A torre troncopiramidal de sección octogonal é de cantería e remata nun torreón cilíndrico de chapa. Mira cara ao norte, en dirección ao faro de Fisterra, do que depende. A súa lanterna é de montantes verticais e cristais curvos. Emite un grupo de fulgores brancos cada catorce segundos.
Ao principio estaba ao seu coidado un torreiro, que obrigatoriamente tiña que residir na illa. Pero ante o perigo do lugar decidiuse suprimir esta residencia obrigada, montando unha nova instalación o 10 de agosto de 1924.
Véxase tamén
Bibliografía
- Pazos, Lino (2003). Faros de Galicia. Guías Galaxia. Editorial Galaxia. ISBN 84-8288-636-3.
- Sánchez García, Jesús Ángel (2004). Faros de Galicia (en castelán). Fundación Caixa Galicia. ISBN 84-95491-38-9.
