José Benito Pardo Rodríguez

Jose Benito Pardo y Rodríguez (1867 - 1939) foi un avogado e político lucense, prototipo de caciques da Restauración. Era coñecido popularmente como Pepe Benito.

Biografía

Pardo y Rodríguez naceu en Balmonte, Castro de Rei, Lugo, en 1867, dentro dunha familia de notoria fidalguía. Era fillo de José Benito Pardo Balmonte e de María Rodríguez Rodríguez. Estudou Dereito na Universidade de Santiago de Compostela, lugar onde fixo amizade con Carlos Pardo Pallín, mais tarde cuñado seu, con Alejandro Pérez Lugín e máis con Luis Recaséns Siches.

Comezou a súa vida profesional como avogado civilista en Lugo. Entrou por influencia dun tío seu no Partido Liberal, alcanzando a presidencia da Deputación Provincial lucense en 1899, cargo que ostentaría até catro veces en distintos períodos. O seu rival político ao longo do primeiro terzo do século XX sería o conservador Ángel López Pérez.

Durante a Segunda República apoiaría para unha segunda volta, ante a anulación das eleizóns do 12 de abril de 1931, unha candidatura apañada conxuntamente con o gobernador civil, e o obxectivo de anular a López Pérez. Esta candidatura resultaría elixida, non sen grande escándalo nas Cortes. Voltáronse a repetir, mais pouco variaron. Logo achegouse á CEDA, dando apoio á candidatura de seu fillo, José Benito Pardo Pardo, nas eleizóns xerais españolas de febreiro de 1936, que saería elixido deputado. No período da Guerra Civil española manteuse á marxe, aínda que con frecuencia se lle pedíu consello xurídico. Faleceu pouco despois de acabar a guerra, o 12 de outubro de 1939, no seu pazo de Balmonte.

Referencias literarias

Polo seu poder caciquil e influencia xurídica, Pepe Benito tiña gran sona na provincia de Lugo. É citado en obras como as de Cunqueiro ou Fole, pero sempre de pasada, sen retrato literario máis extenso do que unhas breves liñas como apoio de referencia de época.

Ligazóns externas

• Biografia por Juan Soto