Henri Moissan

Henri Moissan

'Henri Moissan (28 de setembro de 1852, París - 20 de febreiro de 1907, París) foi un químico o e profesor universitario de Francia, premio Nobel de Química en 1906.

Biografía

Estudou no Colexio de Meaux, no Instituto da Agronomía de París e no Instituto de Toxicoloxía. Traballou no Museo de Historia Natural de París e nos laboratorios de Edmond Frémy. Foi profesor na Escola Superior de Farmacia dende o 1879, chegando a impartir clases de química e toxicoloxía no 1886. Dende 1900 foi profesor de química na Universidade de París. Ingresou na Academia de Ciencias francesa no 1891.

Faleceu repentinamente en París no 1907, pouco despois da súa volta de Estocolmo, tras recibir o Premio Nobel. Non se sabe se os seus experimentos co flúor contribuíron á súa morte.

Investigacións científicas

Entre as súas contribución científicas máis notábeis, no 1886 conseguiu illa o flúor en forma de gas amarelo verdoso, por electrólise dunha solución de fluorhidrato potásico en ácido fluorhídrico anhidro. A existencia do flúor coñecíase dende anos antes, mais todos os intentos por obtelo fracasaran, e incluso algúns investigadores morreran no intento.

Tamén ideou un forno de arco, capaz de acadar temperaturas de 4.100ºC, que permite reducir os minerais de certos metais, como o uranio, cromo, volframio, vanadio, manganeso, titanio e molibdeno.

No 1893, deu a coñecer o seu método de preparación de pequenos diamantes artificiais a partir de carbono disolto en ferro fundido, o que produceu unha gran sensación.

Foi un dos primeiro en realizar investigación acerco do calcio, descuberto en 1808, por Humphry Davy, conseguindo unha pureza do 99 % pola electrólise do ioduro de calcio (CaI₂).

En 1906, foi galardoado con Premio Nobel de Química, polos seus experimentos sobre o illamento do flúor.

Ligazóns externas

• Páxina web do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1906 (en inglés)