Hipocondría: Diferenzas entre revisións
Engadidas ligazóns internas |
Retiro o aviso de falta de ligazóns internas |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
{{Fonte primaria|data=xuño de 2016}} |
{{Fonte primaria|data=xuño de 2016}} |
||
{{Sen referencias|data=xuño de 2016}} |
{{Sen referencias|data=xuño de 2016}} |
||
{{ligazóns internas}} |
|||
{{Revisión|data=xuño de 2016}} |
{{Revisión|data=xuño de 2016}} |
||
{{Doenza |
{{Doenza |
Revisión como estaba o 13 de maio de 2019 ás 08:21
Atención: Este artigo ou sección semella conter investigacións orixinais. |
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2016.) |
Este artigo ou sección precisa revisión por alguén que saiba deste tema. Se ten eses coñecementos mellore este artigo. (Desde xuño de 2016.) |
Hipocondría | |
---|---|
Clasificación e recursos externos | |
ICD-10 | F45.2 |
ICD-9 | 300.7 |
MedlinePlus | 001236 |
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. |
A hipocondría[1] é unha enfermidade na cal o paciente mostra unha actitude de preocupación pola súa saúde. Tende a esaxerar os seus sufrimentos, que poden ser reais ou imaxinarios, crendo que padece unha enfermidade grave. A interpretación catastrófica dos signos corporais máis ínfimos por parte do individuo é o mecanismo que provoca a hipocondría. Hai familias moi sensibles a esta enfermidade e están inclinadas á interpretación dos signos de enfermidade en todos os ámbitos da vida. Non se debe descartar que unha persoa hipocondríaca estea realmente enferma. En moitas ocasións o que fai é centrar a súa atención en síntomas leves (mareo, dor de cabeza...) e non nos verdadeiramente importantes.
Nalgunhas persoas é moi difícil o tratamento da hipocondría, xa que non están dispostas a recoñeceren que a causa do seu mal é de orixe psíquica. Polo tanto, néganse a someterse a un tratamento psicolóxico. O tratamento baséase na combinación de fármacos antidepresivos coa psicoterapia cognitivo condutual. De feito, é moi común que psiquiatra e psicólogo traballen xuntos ante esta enfermidade. Os medicamentos reducen o desánimo pero por si sos non son suficientes para eliminar as ideas de enfermidade. Débense tomar conxuntamente co tratamento psicolóxico.
A psicoterapia en si diríxese a paliar a angustia e o medo que senten estas persoas ensinándolles a enfrontar o seu problema. Un punto vital radica en saber diferenciar os síntomas reais dos ficticios. Normalmente úsanse técnicas como a desensibilización, o control do pensamento e a relaxación.
Notas
- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para hipocondría.