Carlos I de Portugal: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
m Arranxos varios
Liña 24: Liña 24:


== Traxectoria ==
== Traxectoria ==
Era fillo do rei [[Luís I de Portugal|Luís Filipe]] e da princesa [[María Pía de Savoia]], filla de [[Víctor Manuel II]], rei de [[Italia]].
Era fillo do rei [[Luís I de Portugal|Luís Filipe]] e da princesa [[María Pía de Savoia]], filla de [[Víctor Manuel II]], rei de [[Italia]].


Carlos converteuse en rei o 10 de outubro de [[1889]]. Home intelixente pero propenso á extravagancia, as políticas, despilfarros e amoríos extramaritais de Carlos selaron o destino da monarquía portuguesa. Os tratados coloniais co [[Reino Unido]] (un asinado en agosto de 1890, que definiu as súas fronteiras africanas ao longo do Zambeze e o Congo, e outros asinados o 14 de outubro de 1899 que confirmaban os tratados coloniais do século XVII) estabilizaron a situación en África. En política interior, [[Portugal]] foi declarada en bancarrota dúas veces -o 14 de xuño de 1892, e novamente o 10 de maio de 1902 - causando disturbios industriais, antagonismo con socialistas e republicanos, e a crítica da prensa á monarquía. Carlos respondeu ao nomear a João Franco como primeiro ministro e subsecuentemente aceptando a disolución do Parlamento.
Carlos converteuse en rei o 10 de outubro de [[1889]]. Home intelixente pero propenso á extravagancia, as políticas, despilfarros e amoríos extramaritais de Carlos selaron o destino da monarquía portuguesa. Os tratados coloniais co [[Reino Unido]] (un asinado en agosto de 1890, que definiu as súas fronteiras africanas ao longo do Zambeze e o Congo, e outros asinados o 14 de outubro de 1899 que confirmaban os tratados coloniais do século XVII) estabilizaron a situación en África. En política interior, [[Portugal]] foi declarada en bancarrota dúas veces -o 14 de xuño de 1892, e novamente o 10 de maio de 1902 - causando disturbios industriais, antagonismo con socialistas e republicanos, e a crítica da prensa á monarquía. Carlos respondeu ao nomear a João Franco como primeiro ministro e subsecuentemente aceptando a disolución do Parlamento.


[[Ficheiro:CarlosIpt.JPG|150px|esquerda|miniatura|Retrato de D. Carlos I de Portugal]]
[[Ficheiro:CarlosIpt.JPG|150px|esquerda|miniatura|Retrato de D. Carlos I de Portugal]]
O 1 de febreiro de 1908, a familia real regresaba do palacio de Vila Viçosa a Lisboa. Viaxaban en coche cara a Almada, e logo tomaron un barco para cruzar o [[río Texo]], e desembarcaron en Cais do Sodré, no centro de Lisboa. No seu camiño cara ao palacio real, a carruaxe con Carlos I e a súa familia pasou por [[Terreiro do Paço]]. Namentres cruzaban a praza, foron disparados varios tiros desde a multitude por polo menos dous homes: Alfredo Costa e Manuel Buiça. O rei morreu inmediatamente, o seu herdeiro Luís Filipe foi mortalmente ferido, e o príncipe Manuel foi alcanzado nun brazo. Os asasinos foron mortos a tiros no lugar polos escoltas e posteriormente recoñecidos como membros do Partido Republicano. Aproximadamente vinte minutos despois, o príncipe [[Luís Filipe de Bragança|Luís Filipe]] morreu, e días máis tarde, [[Manuel II de Portugal|Manuel]] foi proclamado rei de Portugal, o último da dinastía dos Bragança-Saxonia-Coburgo-Gotha (Bragança-Wettin).
O 1 de febreiro de 1908, a familia real regresaba do palacio de Vila Viçosa a Lisboa. Viaxaban en coche cara a Almada, e logo tomaron un barco para cruzar o [[río Texo]], e desembarcaron en Cais do Sodré, no centro de Lisboa. No seu camiño cara ao palacio real, a carruaxe con Carlos I e a súa familia pasou por [[Terreiro do Paço]]. Namentres cruzaban a praza, foron disparados varios tiros desde a multitude por polo menos dous homes: Alfredo Costa e Manuel Buiça. O rei morreu inmediatamente, o seu herdeiro Luís Filipe foi mortalmente ferido, e o príncipe Manuel foi alcanzado nun brazo. Os asasinos foron mortos a tiros no lugar polos escoltas e posteriormente recoñecidos como membros do Partido Republicano. Aproximadamente vinte minutos despois, o príncipe [[Luís Filipe de Bragança|Luís Filipe]] morreu, e días máis tarde, [[Manuel II de Portugal|Manuel]] foi proclamado rei de Portugal, o último da dinastía dos Bragança-Saxonia-Coburgo-Gotha (Bragança-Wettin).


== Descendencia ==
== Descendencia ==
Liña 36: Liña 36:
* [[Luís Filipe de Bragança]], príncipe real de Portugal ([[1887]] - [[1908]]).
* [[Luís Filipe de Bragança]], príncipe real de Portugal ([[1887]] - [[1908]]).
* María Anna de Bragança, infanta de Portugal ([[1887]] - [[1887]]).
* María Anna de Bragança, infanta de Portugal ([[1887]] - [[1887]]).
* [[Manuel II de Portugal|Manuel II]], rei de Portugal entre 1908 e 1910 ([[1889]] - [[1932]]).
* [[Manuel II de Portugal|Manuel II]], rei de Portugal entre 1908 e 1910 ([[1889]] - [[1932]]).


Con a nobre Maria Amélia Laredó e Murça:
Con a nobre Maria Amélia Laredó e Murça:
* María Pía de Saxonia-Coburgo-Gotha e Bragança, infanta de Portugal ([[1907]] - [[1995]]).
* María Pía de Saxonia-Coburgo-Gotha e Bragança, infanta de Portugal ([[1907]] - [[1995]]).


{{sucesión | título = [[Lista de reis de Portugal|Rei de Portugal]] | período = 1889 - 1908 | predecesor = [[Luís I de Portugal|Luís I]] | sucesor = [[Manuel II de Portugal|Manuel II]] }}
{{sucesión | título = [[Lista de reis de Portugal|Rei de Portugal]] | período = 1889 - 1908 | predecesor = [[Luís I de Portugal|Luís I]] | sucesor = [[Manuel II de Portugal|Manuel II]] }}

Revisión como estaba o 23 de novembro de 2016 ás 21:43

Modelo:Infpolitico Carlos Fernando Luís Maria Victor Miguel Rafael Gabriel Gonzaga Xavier Francisco de Assis José Simão de Saxonia-Coburgo-Gotha e Bragança, coñecido como Carlos I de Portugal, alcumado o Martirizado ou o Mártir, nado en Lisboa o 28 de setembro de 1863 e falecido o 1 de febreiro de 1908, foi o penúltimo rei de Portugal.

Traxectoria

Era fillo do rei Luís Filipe e da princesa María Pía de Savoia, filla de Víctor Manuel II, rei de Italia.

Carlos converteuse en rei o 10 de outubro de 1889. Home intelixente pero propenso á extravagancia, as políticas, despilfarros e amoríos extramaritais de Carlos selaron o destino da monarquía portuguesa. Os tratados coloniais co Reino Unido (un asinado en agosto de 1890, que definiu as súas fronteiras africanas ao longo do Zambeze e o Congo, e outros asinados o 14 de outubro de 1899 que confirmaban os tratados coloniais do século XVII) estabilizaron a situación en África. En política interior, Portugal foi declarada en bancarrota dúas veces -o 14 de xuño de 1892, e novamente o 10 de maio de 1902 - causando disturbios industriais, antagonismo con socialistas e republicanos, e a crítica da prensa á monarquía. Carlos respondeu ao nomear a João Franco como primeiro ministro e subsecuentemente aceptando a disolución do Parlamento.

Retrato de D. Carlos I de Portugal

O 1 de febreiro de 1908, a familia real regresaba do palacio de Vila Viçosa a Lisboa. Viaxaban en coche cara a Almada, e logo tomaron un barco para cruzar o río Texo, e desembarcaron en Cais do Sodré, no centro de Lisboa. No seu camiño cara ao palacio real, a carruaxe con Carlos I e a súa familia pasou por Terreiro do Paço. Namentres cruzaban a praza, foron disparados varios tiros desde a multitude por polo menos dous homes: Alfredo Costa e Manuel Buiça. O rei morreu inmediatamente, o seu herdeiro Luís Filipe foi mortalmente ferido, e o príncipe Manuel foi alcanzado nun brazo. Os asasinos foron mortos a tiros no lugar polos escoltas e posteriormente recoñecidos como membros do Partido Republicano. Aproximadamente vinte minutos despois, o príncipe Luís Filipe morreu, e días máis tarde, Manuel foi proclamado rei de Portugal, o último da dinastía dos Bragança-Saxonia-Coburgo-Gotha (Bragança-Wettin).

Descendencia

Carlos casou coa princesa Amélie de Orléans en 1886. Ela era filla de Philippe, Conde de Paris e de Marie Isabelle d'Orléans. Os seus fillos foron:

Con a nobre Maria Amélia Laredó e Murça:

  • María Pía de Saxonia-Coburgo-Gotha e Bragança, infanta de Portugal (1907 - 1995).
Predecesor:
Luís I
Rei de Portugal
1889 - 1908
Sucesor:
Manuel II