Fernando I das Dúas Sicilias: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 27 de setembro de 2016 ás 18:51

Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

Fernando I de Borbón-Dúas Sicilias (bautizado como Fernando Antonio Pascual Juan Nepomuceno Serafín Jenaro Benedicto), nado Nápoles o 12 de xaneiro de 1751, e finado na mesma cidade o 4 de xaneiro de 1825, foi un infante de España que ocupou os tronos de Nápoles (como Fernando IV) en tres períodos de tiempo (1759-1799, 1799-1806 e 1815-1816), Sicilia (como Fernando III) (1759-1816) e das Dúas Sicilias, Estado formado polos dous anteriores en 1816, do que foi monarca, como Fernando I, até a súa morte en 1825.

Era o terceiro fillo de Carlos III de España e María Amalia de Saxonia. Cando seu pai herdou a coroa española (o seu medio irmán Fernando morrera sen descendencia), Fernando converteuse no herdeiro do reino napolitano do seu pai, pois os acordos internacionais impedían que se reuniran ambas as coroas. Ningún dos seus irmáns ou irmás o sobreviviron, sendo ademais o fillo de Carlos III que reinou por máis tempo, concretamente en Sicilia de forma ininterrompida durante 66 anos, entre 1759 e 1825.

Fernando foi nomeado á vez Fernando III de Sicilia e Fernando IV de Nápoles.

O 23 de xaneiro de 1799, o Reino de Nápoles foi declarado abolido para ser substituído pola República Napolitana ou República Partenopea, unha República irmá, satélite da Primeira República freancesa) que soamente duraría até o 13 de xuño de 1799. Fernando foi restaurado no trono por un curto espazo de tempo, porque o 30de marzo de 1806, o emperador Napoleón I de Francia declarou a Fernando deposto e nomeou rei ao seu irmán maior Xosé Bonaparte.

Fernando foi restaurado por terceira vez pola súa vitoria na batalla de Tolentino, o 3 de maio de 1815 sobre o monarca rival Xoaquín I, que sucedera a Xosé I cando este foi nomeado rei de España por Napoleón.

Despois da caída de Napoleón, e tras o Congreso de Viena, o 8 de decembro de 1816, Fernando, por acordo das potencias do Congreso, reuniu os tronos de Sicilia e Nápoles no Reino das Dúas Sicilias e continuiu rexendo como gobernante, como Frrnando I, até a súa morte o 4 de xaneiro de 1825.

Véxase tamén

Outros artigos

@@ Liña 2: / Liña 2: @@
 [[Ficheiro:Angelika Kauffmann Portrait Ferdinand IV VLM.jpg|miniatura|220px|Retrato de Fernando IV de Nápoles.]]
-'''Fernando I de Borbón-Dúas Sicilias''' (bautizado como ''Fernando Antonio Pascual Juan Nepomuceno Serafín Jenaro Benedicto''), nado [[Nápoles]] o [[12 de xaneiro]] de [[1751]], e finado na mesma cidade o [[4 de xaneiro]] de [[1825]], foi un [[infante de España]] que ocupou os tronos de [[Reino de Nápoles|Nápoles]] (como ''Fernando IV'') en tres períodos de tiempo ([[1759]]-[[1799]], [[1799]]-[[1806]] e [[1815]]-[[1816]]), [[Reino de Sicilia| Sicilia]] (como ''Fernando III'') ([[1759]]-[[1816]]) e das [[Reino das Dúas Sicilias|Dúas Sicilias]], Estado formado polos dous anteriores en [[1816]], do que foi monarca, como '''Fernando I''', até a súa morte en [[1825]].
+'''Fernando I de Borbón-Dúas Sicilias''' (bautizado como ''Fernando Antonio Pascual Juan Nepomuceno Serafín Jenaro Benedicto''), nado [[Nápoles]] o [[12 de xaneiro]] de [[1751]], e finado na mesma cidade o [[4 de xaneiro]] de [[1825]], foi un [[infante de España]] que ocupou os tronos de [[Reino de Nápoles|Nápoles]] (como ''Fernando IV'') en tres períodos de tiempo ([[1759]]-[[1799]], [[1799]]-[[1806]] e [[1815]]-[[1816]]), [[Reino de Sicilia|Sicilia]] (como ''Fernando III'') ([[1759]]-[[1816]]) e das [[Reino das Dúas Sicilias|Dúas Sicilias]], Estado formado polos dous anteriores en [[1816]], do que foi monarca, como '''Fernando I''', até a súa morte en [[1825]].
 Era o terceiro fillo de [[Carlos III de España]] e [[María Amalia de Saxonia]]. Cando seu pai herdou a [[Reino de España|coroa española]] (o seu medio irmán [[Fernando VI de España|Fernando]] morrera sen descendencia), Fernando converteuse no herdeiro do reino napolitano do seu pai, pois os acordos internacionais impedían que se reuniran ambas as coroas. Ningún dos seus irmáns ou irmás o sobreviviron, sendo ademais o fillo de [[Carlos III de España|Carlos III]] que reinou por máis tempo, concretamente en [[Sicilia]] de forma ininterrompida durante 66 anos, entre [[1759]] e [[1825]].
@@ Liña 8: / Liña 8: @@
 Fernando foi nomeado á vez Fernando III de Sicilia e Fernando IV de Nápoles.
 O [[23 de xaneiro]] de [[1799]], o [[Reino de Nápoles]] foi declarado abolido para ser substituído pola [[República Partenopea|República Napolitana]] ou '''República Partenopea''', unha [[República irmá]], satélite da [[Primeira República freancesa]]) que soamente duraría até o [[13 de xuño]] de [[1799]]. Fernando foi restaurado no trono por un curto espazo de tempo, porque o [[30de marzo]] de [[1806]], o [[emperador]] [[Napoleón Bonaparte|Napoleón I de Francia]] declarou a Fernando deposto e nomeou rei ao seu irmán maior [[Xosé Bonaparte]].
 Fernando foi restaurado por terceira vez pola súa vitoria na [[batalla de Tolentino]], o [[3 de maio]] de [[1815]] sobre o [[monarca]] rival [[Joachim Murat|Xoaquín I]], que sucedera a [[Xosé I]] cando este foi nomeado [[Reino de España|rei de España]] por Napoleón.
 Despois da caída de Napoleón, e tras o [[Congreso de Viena]], o [[8 de decembro]] de [[1816]], Fernando, por acordo das potencias do Congreso, reuniu os tronos de Sicilia e Nápoles no [[Reino das Dúas Sicilias]] e continuiu rexendo como gobernante, como Frrnando I, até a súa morte o [[4 de xaneiro]] de [[1825]].
@@ Liña 23: / Liña 23: @@
 * [[Reino das Dúas Sicilias]]
 * [[Congreso de Viena]]
-{{ORDENAR:Francisco I das Dúas Sicilias}}
 {{Control de autoridades}}
+{{ORDENAR:Francisco I das Dúas Sicilias}}
 [[Categoría:Casa de Borbón]]
 [[Categoría:Reis de Nápoles]]