Monte Ararat

O monte Ararat (turco Ağrı; armenio Արարատ; persa آرارات; hebraico אררט, Hebraico standard Ararat, Hebraico Tiberiano ʾĂrārāṭ), a máis alta montaña da moderna Turquía, é un cono volcánico cuberto de neves eternas e localizado no extremo nordés de Turquía, a 16 km a oeste do Irán e a 32 km ao sur da Armenia. O Xénese identifica esta montaña como o lugar onde a Arca de Noé pousara en terra firme despois do Diluvio.

Xeoloxía

Monte Ararat.

Un cono un pouco menor (3.896 m), o Pequeno Monte Ararat, sitúase ao suroeste do pico principal. O leito de lava espállase entre os dous picos. Tecnicamente, o monte Ararat é un estratovulcán, formado de correntes de lava e exección piroclástica.

Nunca se rexistrou ningunha erupción no monte Ararat, mais suponse que teña habido erupcións nos últimos 10.000 anos. Distante de calquera placa continental, a causa do vulcanismo do monte Ararat non é ben comprendida polos científicos.

Ascensión

O monte Ararat foi escalado pola primeira vez o 27 de setembro de 1829, por Johann-Friedrich von Parrot xun., Reitor da Universidade Dorpat (Estonia), acompañado de catro estudantes.

A Arca de Noé

Na fin da década de 1950, causaron grande alborozo científico uns vestixios coa forma dunha embarcación en fotos aéreas do Ararat, ata que algunhas expedicións identificaron eses vestixios como efectos topográficos e lava.

O Ararat e Armenia

A pesar de estar localizado en Turquía, o Monte Ararat é o símbolo nacional de Armenia, onde ás veces se chama Masis (Մասիս), e aparece no centro do brasón de Armenia. A montaña é perfectamente visible desde varios puntos de Armenia, incluíndo a capital Iereván, e represéntase frecuentemente en obras de artistas.