Ecografía: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Elisardojm (conversa | contribucións)
amaño referencia
Liña 24: Liña 24:
A '''ecografía''' (do [[idioma grego|grego]] «ἠχώ» ēkhō="eco", e «γραφία» grafía= "escribir"), tamén denominada '''ultrasonografía''', é unha técnica de diagnóstico clínico empregada en [[medicina]] baseada nos [[ultrason]]. Os aparellos de ultrason empregan, polo xeral, frecuencias comprendidas entre os 2 e 14 MHz (aínda que en eidos médicos excepcionais, coma a [[dermatoloxía]], poden existir transdutores de até 20MHz). Os ultrasons son xerados por unha fonte de cristal piezoeléctrico que fica en contacto coa [[pel]]. O mesmo transdutor encárgase de recibir eses ecos de ondas xerados, que posteriormente son interpretados a través dun ordenador. Así pois, a sonda transdutora funciona ao mesmo tempo de emisor e de receptor dos ultrasons. Canto maior sexa a frecuencia dos ultrasons, maior é a resolución obtida e máis precisión temos na visualización das estruturas superficiais. Conforme a densidade e composición das interfaces, a atenuación dos sinais emitidos varía, sendo posíbel unha tradución nunha escala de cores [[cinza]], que será a que forme as imaxes dos órganos internos.<ref>{{cita libro|apelidos=Pedrosa|nome=C.S.|título=Diagnóstico por imagen|ano=1999|editor=Marban|isbn=8471012677|páxinas=643-646|editor=Marban}}</ref>
A '''ecografía''' (do [[idioma grego|grego]] «ἠχώ» ēkhō="eco", e «γραφία» grafía= "escribir"), tamén denominada '''ultrasonografía''', é unha técnica de diagnóstico clínico empregada en [[medicina]] baseada nos [[ultrason]]. Os aparellos de ultrason empregan, polo xeral, frecuencias comprendidas entre os 2 e 14 MHz (aínda que en eidos médicos excepcionais, coma a [[dermatoloxía]], poden existir transdutores de até 20MHz). Os ultrasons son xerados por unha fonte de cristal piezoeléctrico que fica en contacto coa [[pel]]. O mesmo transdutor encárgase de recibir eses ecos de ondas xerados, que posteriormente son interpretados a través dun ordenador. Así pois, a sonda transdutora funciona ao mesmo tempo de emisor e de receptor dos ultrasons. Canto maior sexa a frecuencia dos ultrasons, maior é a resolución obtida e máis precisión temos na visualización das estruturas superficiais. Conforme a densidade e composición das interfaces, a atenuación dos sinais emitidos varía, sendo posíbel unha tradución nunha escala de cores [[cinza]], que será a que forme as imaxes dos órganos internos.<ref>{{cita libro|apelidos=Pedrosa|nome=C.S.|título=Diagnóstico por imagen|ano=1999|editor=Marban|isbn=8471012677|páxinas=643-646|editor=Marban}}</ref>


O [[efecto Doppler]] é adoito empregado na ultrasonografía, xa que permite coñecer o sentido e a velocidade do fluxo sanguíneo. A integración desta técnica á ecografía convencional coñécese coma ''ecografía Doppler'' ou ''Doppler color'' (debido a que se empregan as cores azul e vermello para indicar un sentido ou outro do [[sangue]]. Outra variación da ultrasonografía clásica é a ecografía con contraste.<ref>{{cita publicación periódica|apelidos=Schneider|nome=Michel|título=Characteristics of SonoVue|revista=Echocardiography|ano=1999|volume=16|número=7|páxinas=743-746|pmid=11175217|dataacceso=2 de novembro de 2014}}</ref>
O [[efecto Doppler]] é adoito empregado na ultrasonografía, xa que permite coñecer o sentido e a velocidade do fluxo sanguíneo. A integración desta técnica á ecografía convencional coñécese coma ''ecografía Doppler'' ou ''Doppler color'' (debido a que se empregan as cores azul e vermello para indicar un sentido ou outro do [[sangue]]. Outra variación da ultrasonografía clásica é a ecografía con contraste.<ref>{{cita publicación periódica|apelidos=Schneider|nome=Michel|título=Characteristics of SonoVue|revista=Echocardiography|ano=1999|volume=16|número=7|páxinas=743-746|pmid=11175217}}</ref>


Polo feito de non utilizar radiación ionizante, coma no caso do [[Tomografía axial computarizada|TAC]] ou da [[radiografía]] convencional, a ecografía converteuse nun método relativamente inocuo, pouco custoso, de doada disposición, e coa posibilidade de explorar un determinado órgano ou aparello a tempo real. Por este motivo é unha das técnicas ''[[gold standard]]'', isto é, de elección, para avaliar o correcto medre [[feto|fetal]] no [[embarazo]], xa que non da lugar a dano ningún no futuro [[nadón]].
Polo feito de non utilizar radiación ionizante, coma no caso do [[Tomografía axial computarizada|TAC]] ou da [[radiografía]] convencional, a ecografía converteuse nun método relativamente inocuo, pouco custoso, de doada disposición, e coa posibilidade de explorar un determinado órgano ou aparello a tempo real. Por este motivo é unha das técnicas ''[[gold standard]]'', isto é, de elección, para avaliar o correcto medre [[feto|fetal]] no [[embarazo]], xa que non da lugar a dano ningún no futuro [[nadón]].

Revisión como estaba o 15 de xuño de 2015 ás 09:36

Ecografía
Clasificación e recursos externos
Ecografía do corazón a tempo real. Pódense observar os latexos do mesmo.
ICD-988.7
MeSHD014463
Aviso médico.
Aviso médico.
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos.
Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

A ecografía (do grego «ἠχώ» ēkhō="eco", e «γραφία» grafía= "escribir"), tamén denominada ultrasonografía, é unha técnica de diagnóstico clínico empregada en medicina baseada nos ultrason. Os aparellos de ultrason empregan, polo xeral, frecuencias comprendidas entre os 2 e 14 MHz (aínda que en eidos médicos excepcionais, coma a dermatoloxía, poden existir transdutores de até 20MHz). Os ultrasons son xerados por unha fonte de cristal piezoeléctrico que fica en contacto coa pel. O mesmo transdutor encárgase de recibir eses ecos de ondas xerados, que posteriormente son interpretados a través dun ordenador. Así pois, a sonda transdutora funciona ao mesmo tempo de emisor e de receptor dos ultrasons. Canto maior sexa a frecuencia dos ultrasons, maior é a resolución obtida e máis precisión temos na visualización das estruturas superficiais. Conforme a densidade e composición das interfaces, a atenuación dos sinais emitidos varía, sendo posíbel unha tradución nunha escala de cores cinza, que será a que forme as imaxes dos órganos internos.[1]

O efecto Doppler é adoito empregado na ultrasonografía, xa que permite coñecer o sentido e a velocidade do fluxo sanguíneo. A integración desta técnica á ecografía convencional coñécese coma ecografía Doppler ou Doppler color (debido a que se empregan as cores azul e vermello para indicar un sentido ou outro do sangue. Outra variación da ultrasonografía clásica é a ecografía con contraste.[2]

Polo feito de non utilizar radiación ionizante, coma no caso do TAC ou da radiografía convencional, a ecografía converteuse nun método relativamente inocuo, pouco custoso, de doada disposición, e coa posibilidade de explorar un determinado órgano ou aparello a tempo real. Por este motivo é unha das técnicas gold standard, isto é, de elección, para avaliar o correcto medre fetal no embarazo, xa que non da lugar a dano ningún no futuro nadón.

Galería de imaxes

Notas

  1. Pedrosa, C.S. (1999). Marban, ed. Diagnóstico por imagen. pp. 643–646. ISBN 8471012677. 
  2. Schneider, Michel (1999). "Characteristics of SonoVue". Echocardiography 16 (7): 743–746. PMID 11175217. 

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas