Guillaume Apollinaire: Diferenzas entre revisións
m r2.7.3) (Bot: Cambio uk:Гійом Аполлінер por uk:Ґійом Аполлінер |
→Traxectoria: + datos de es.wiki |
||
| Liña 7: | Liña 7: | ||
En [[1909]] publicou o seu primeiro libro ''O encantador en putrefacción'', baseado na lenda de Merlín e Viviana. Os seus poemarios, ''O bestiario ou o cortexo de Orfeo'' (1911) e ''Alcoois'' (1913) reflicten a influencia do [[simbolismo]], con importantes innovacións formais; nese mesmo ano apareceu o ensaio crítico ''Os pintores cubistas'', defensa do novo movemento como superación do [[realismo]]. No [[1916]] publicou o libro de [[relato]]s ''[[O poeta asasinado]]''. |
En [[1909]] publicou o seu primeiro libro ''O encantador en putrefacción'', baseado na lenda de Merlín e Viviana. Os seus poemarios, ''O bestiario ou o cortexo de Orfeo'' (1911) e ''Alcoois'' (1913) reflicten a influencia do [[simbolismo]], con importantes innovacións formais; nese mesmo ano apareceu o ensaio crítico ''Os pintores cubistas'', defensa do novo movemento como superación do [[realismo]]. No [[1916]] publicou o libro de [[relato]]s ''[[O poeta asasinado]]''. |
||
Alistouse como voluntario en [[1914]], ferido de gravidade na cabeza, |
Alistouse como voluntario en [[1914]] no exército francés, combatendo na [[Primeira Guerra Mundial]]. Foi ferido de gravidade na cabeza en 1916, morrendo dous anos despois, vítima da [[gripe española]]. |
||
[[Categoría:Escritores en lingua francesa|Apollinaire, Guillaume]] |
[[Categoría:Escritores en lingua francesa|Apollinaire, Guillaume]] |
||
Revisión como estaba o 17 de marzo de 2013 ás 11:09
Wilhelm Albert Vladimir Apollinaris de Kostrowitzky, coñecido como Guillaume Apollinaire, nado en Roma o 26 de agosto de 1880 e finado en París o 9 de novembro de 1918, foi un escritor e crítico de arte francés.
Traxectoria
Fillo dunha condesa polaca, dende 1902 foi un dos membros máis populares do barrio artístico parisino de Montparnasse, tivo por amigos e colaboradores a Pablo Picasso, Max Jacob, André Salmon,Marie Laurencin, André Derain, Blaise Cendrars, Pierre Reverdy, Jean Cocteau, Erik Satie, Ossip Zadkine e Marcel Duchamp.
En 1909 publicou o seu primeiro libro O encantador en putrefacción, baseado na lenda de Merlín e Viviana. Os seus poemarios, O bestiario ou o cortexo de Orfeo (1911) e Alcoois (1913) reflicten a influencia do simbolismo, con importantes innovacións formais; nese mesmo ano apareceu o ensaio crítico Os pintores cubistas, defensa do novo movemento como superación do realismo. No 1916 publicou o libro de relatos O poeta asasinado.
Alistouse como voluntario en 1914 no exército francés, combatendo na Primeira Guerra Mundial. Foi ferido de gravidade na cabeza en 1916, morrendo dous anos despois, vítima da gripe española.