Ácido ribonucleico: Diferenzas entre revisións
m bot Modificado: lb:Ribonukleinssaier |
m bot Modificado: lb:Ribonukleinsaier |
||
Liña 94: | Liña 94: | ||
[[ko:RNA]] |
[[ko:RNA]] |
||
[[la:Acidum ribonucleicum]] |
[[la:Acidum ribonucleicum]] |
||
[[lb: |
[[lb:Ribonukleinsaier]] |
||
[[lt:Ribonukleino rūgštis]] |
[[lt:Ribonukleino rūgštis]] |
||
[[lv:Ribonukleīnskābe]] |
[[lv:Ribonukleīnskābe]] |
Revisión como estaba o 26 de setembro de 2009 ás 19:32
O ácido ribonucleico (ARN ou RNA) é un ácido nucleico, polímero lineal de nucleótidos formando unha longa cadea. O eixo da cadea fórmano grupos fosfato e azucres ribosa de forma alternativa do que toma o seu nome. Os nucleótidos do ARN conteñen o azucre ribosa e entre as súas bases nitroxenadas ao uracilo, a diferenza do ácido desoxirribonucleico (ADN) cuxo azucre é unha desoxirribosa e contén á timina en vez do uracilo. A función principal do ARN é servir como intermediario da información que leva o ADN en forma de xen é e a proteína final codificada por eses xenes. Foi descuberto por Severo Ochoa.
O ARN é transcrito dende o ADN por enzimas chamadas ARN polimerasas e procesado no transcurso por moitas máis proteínas. O uracilo, aínda que é moi diferente, pode formar pontes de hidróxeno coa adenina, o mesmo que a timina faino no ADN. O porqué o ARN contén uracilo en vez de timina é un enigma do que ninguén sabe a resposta.
Fluxo da información xenética
O material xenético das células encóntrase en forma de ADN. Dentro das moléculas de ADN encóntrase a información necesaria para sintetizar as proteínas que utiliza o organismo; pero o proceso non é lineal, é bastante complexo. O ADN non se traduce directamente en proteínas.
Nas células eucariotas o ADN encóntrase encerrado no núcleo. A síntese de ADN faise no núcleo, así como tamén a síntese de ARN, pero a síntese de proteínas acontece no citoplasma. O mecanismo polo cal a información transvásase dende o núcleo celular ao citoplasma é mediante a trascrición do ARN a partir do ADN e da tradución de proteínas a partir de ARN.
ARN, o mensaxeiro
Parte do ADN transcríbese en ARN. O ARN vai como un mensaxeiro ao citoplasma e alí o ribosoma é o lugar físico para a tradución dos xenes a proteínas.
Tipos de ARN
ARN noutros organismos
O ARN é o principal material xenético usado nos organismos chamados virus, e o ARN tamén é importante na produción de proteínas noutros organismos vivos. A mecánica do ARN nos organismos eucarioticos é similar nos organismos procarióticos. O ARN pode moverse dentro das células dos organismos vivos e por conseguinte serve como unha sorte de mensaxeiro xenético, transmitindo a información gardada no ADN da célula, dende o núcleo cara a outras partes da célula onde se usa para axudar a producir proteínas. Unha soa febra de ADN úsase á vez, a RNA polimerasa é a enzima que cataliza o proceso e as bases nitroxenadas son as mesmas. Só que nos procariotes, non existe o núcleo.
Tradución
O ARN transcríbese a partir dunha das dúas cadeas do ADN. En caso contrario, ao se transcribir ambas ao mesmo tempo, dunha das hélices sairía unha proteína e da outra algo totalmente diferente.
Por exemplo, se nunha das cadeas de ADN houbese: GATACA, na outra cadea, a homóloga, debería haber: CTATGT.
A primeira ao se transcribir a ARN daría dous codóns: GAU-ACA. A segunda CUA-UGU.
A primeira formaría a cadea de aminoácidos seguinte. No primeiro caso: Ácido Aspártico-Treonina e no segundo caso: Leucina-Cisteína.
Que só se transcriba unha hélice non significa que sempre sexa a mesma ao longo de todo o cromosoma. Pode transcribirse unha hélice nun sitio e outra noutro.
Na tradución de codóns a aminoácidos interveñen outras moléculas de ARN, as chamadas ARN de transferencia.
Algunhas moléculas de ARN presentan actividade catalítica, e son coñecidas como ribozimas. A maioría dos ARN son autocatalíticos, xa que catalizan o seu propio procesamento. O seu descubrimento é relativamente recente, e antes considerábase que só as proteínas eran as únicas macromoléculas capaces de posuír actividade catalítica.
Bases Nitroxenadas e complemento
Están formadas por pares de bases, a unión destas é semellante á do ADN, pero difire en que a adenina (A) se une ao uracilo (U), entón o seu complemento é:
- Uracilo (U) con Adenina (A)
- Citosina (C) con Guanina (G)=
U - A
C - G
Azucre
O ARN contén o azucre pentosa (ou sexa de 5 carbonos) chamada ribosa e as súas moléculas están formadas tamén por pares de bases, de aí ribonucleico.
Función á materia viva
A función principal do ARN é servir como intermediario á información que lle leva o ADN en forma de xenes e a proteína final codificada por eses xenes. O ARN é transcrito dende o ADN por enzimas chamadas ARN polimerasas e procesado por moitas máis proteínas. O código xenético das células encóntrase en forma de ADN. Dentro das moléculas de ADN encóntrase a información necesaria para sintetizar as proteínas que utiliza o organismo, pero o proceso é lineal, e bastante complexo.