Rashid-al-Din Hamadani
| Nome orixinal | (fa) رشیدالدین فضلالله همدانی  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 1247 Hamadán |
| Morte | 18 de xullo de 1318 (70/71 anos) Tabriz (pt)  |
| Visir | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Irán |
| Relixión | Islam |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Medicina |
| Ocupación | historiador , inventor , médico , político |
| Lingua | Árabe |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Familia | |
| Fillos | Ghiyathu'd-Din ibn Rashid'ud-Din (en) |
Rashīd al-Dīn Ṭabīb (en persa: رشیدالدین طبیب), tamén coñecido como Rashīd al-Dīn Faḍlullāh Hamadānī (en persa:رشیدالدین فضلالله همدانی ), nado en Hamadán en 1247 e finado en 1318, foi un estadista, historiador e médico no Irán Ilkanato.[1]
Logo de converterse ao islam aos trinta anos, Rashid al-Din chegou a ser un poderoso visir de Ilkhan, Ghazan. Máis tarde foi encargado por Ghazan para escribir o Jāmi' al-Tawārīkh, considerado agora como a fonte única e máis importante para a historia do período Ilkanato e o Imperio Mongol.[2] Mantívose na posición de visir ata 1316.
Despois de ser acusado de envelenar o rei Ilkhanid Öljeitü, foi executado en 1318.[2]
O historiador Morris Rossabi considera a Rashid-al-Din "indiscutiblemente a figura máis distinguida en Persia durante o goberno mongol".[3] Foi un autor prolífico e estableceu a fundación académica de Rab'-e Rashidi en Tabriz.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Rashid al-Din naceu nunha familia xudía persa en Hamadán, actualmente na provincia de Hamadán. O seu avó fora cortesán do gobernador Ilkhanato Hulagu Khan, e o seu pai era un boticario na corte. Converteuse ao islam cando tiña trinta anos.[4]
Rashid foi educado como médico e comezou a prestar servizo baixo o fillo de Hulagu, Abaqa Khan. Sublevouse para converterse en gran visir da corte Ilkhanid en Soltaniyeh, preto de Qazvin. Serviu como visir e médico baixo os emperadores de Ilkhanate Ghazan e Öljaitü antes de caer polas intrigas da corte durante o reinado de Abu Sa'id Bahadur Khan, cuxos ministros o mataron aos setenta anos. O seu fillo, Ghiyas al-Din ibn Rashid al-Din, serviu brevemente como visir despois del.
Jāmi' al-Tawārīkh[editar | editar a fonte]
O "Compendio de crónicas" Jāmi' al-Tawārīkh foi encargado por Ghazan e inicialmente era unha historia dos mongois e a súa dinastía, mais gradualmente expandiuse para incluír toda a historia dende os tempos de Adán ata Rashid al-Din. Rashid foi axudado por Bolad, un noble mongol que foi o emisario do Gran Khan na corte de Ilkhanid. Bolad proporcionoulle moitos antecedentes sobre a historia de Mongolia, especialmente sobre o clan Borjigin.
O compendio completouse entre 1307 e 1316, durante o reinado de Öljaitü.
Taller de caligrafía: Rab 'i-Rashidi[editar | editar a fonte]
O traballo foi executado no elaborado scriptorium Rab'-e Rashidi en Qazvin, onde se empregou un grande equipo de calígrafos e ilustradores para producir libros profusamente ilustrados. Estes libros tamén se poden copiar, preservando a precisión, utilizando un proceso de impresión importado da China.
O traballo, de tamaño monumental, estaba no momento da finalización contra 1307. Varias seccións non sobreviviron ou non foron descubertas. Fragmentos de Jāmi' al-Tawārīkh sobreviven en manuscritos profusamente ilustrados, que se cre que foron realizados durante a súa vida e talvez baixo a súa supervisión directa no obradoiro de Rab'-e Rashidi.[5]
Importancia historiográfica[editar | editar a fonte]
Os volumes I e II de Jāmi' al-Tawārīkh sobreviviron e son de grande importancia para o estudo do Ilkhanato. O volume I "contén a historia das tribos turcas e mongois, incluídas as súas lendas tribais, xenealoxías, mitos e a historia das conquistas mongois dende a época de Genghis Khan ata o final do reinado de Ghazan Khan"[6] mentres que o volume II describe "a historia de todos os pobos cos que os mongois loitaran ou cos que intercambiaran embaixadas".[6] Na súa narración ata o reinado de Möngke Khan (1251-1259), Ata-Malik Juvayni era a fonte principal de Rashid al-Din; porén, tamén empregou numerosas fontes de extremo oriente e outras actualmente perdidas. O Jāmi' al-Tawārīkh é quizais a fonte persa máis completa do período mongol. Para o período de Xenxis Kan, as súas fontes incluíron o perdido Altan Debter ("Libro de ouro"). O seu tratamento do período do Ilkhanato parece ser parcial, xa que el mesmo era un alto funcionario, mais aínda se ve como a fonte escrita máis valiosa para a dinastía.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Rashid ad-Din". Encyclopædia Britannica. 2007. Encyclopædia Britannica Online. Consultado o 11 de abril de 2007.
- ↑ 2,0 2,1 Morgan, D.O. (1994). "Rāshid Al-Dīn Tabīb". Encyclopaedia of Islam 8 (2nd ed.). Brill Academic Publishers. pp. 145–148. ISBN 9004098348.
- ↑ Genghis Khan: World Conqueror? Introduction by Morris Rossabi http://www.blackwellpublishing.com/content/BPL_Images/Content_store/Sample_chapter/9780631189497/GK_sample_chap.pdf
- ↑ George Lane, Genghis Khan and Mongol Rule,Hackett Publishing, 2009 páx. 121.
- ↑ S. Blair, A compendium of chronicles : Rashid al-Din’s illustrated history of the world, 1995, 2006 ISBN 1-874780-65-X (contains a complete set of the folios from Khalili collection, with discussion of the work as a whole); B. Gray, The 'World history' of Rashid al-Din: A study of the Royal Asiatic Society manuscript, Faber, 1978 ISBN 0-571-10918-7.
- ↑ 6,0 6,1 Lunde, Paul; Mazzawi, Rosalind (1981). "A History of the World". Saudi Aramco World 32 (1). Arquivado dende o orixinal o 07 de febreiro de 2012. Consultado o 11 de xaneiro de 2018.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Elliot, H. M. (Henry Miers), Sir; Dowson, John. "10. Jámi'u-t Tawáríkh, of Rashid-al-Din". The History of India, as Told by Its Own Historians 3. Londres: Trübner & Co.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- The Mongol siege of Mosul from a manuscript of Rashid Al-Din's Jami' Al-Tawarikh, 14th century
- Rashid al-din Hamadani's Illustrated History of the World in digitised book form from the University of Edinburgh
