Ernest Lluch
Ernest Lluch | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 21 de xaneiro de 1937 |
Lugar de nacemento | Vilassar de Mar |
Falecemento | 21 de novembro de 2000 |
Lugar de falecemento | Barcelona |
Causa | ferida por arma de fogo |
Soterrado | Maià de Montcal |
Nacionalidade | España |
Alma máter | Universidade de Barcelona e Universidade de París |
Ocupación | economista, político, profesor universitario e escritor |
Cónxuxe | Dolors Bramon |
Fillos | Eulàlia Lluch Bramon, Rosa Lluch Bramon e Mireia Lluch |
Irmáns | Enric Lluch i Martín |
Coñecido por | La via valenciana |
Premios | Catalan of the year Award, Premio Godó de Periodismo, Gran Cruz de la Orden Civil de Sanidad, Gran Cruz da Orden de Carlos lll, Joan Fuster Essay Award e Medal of Honor of the Parliament of Catalonia |
Na rede | |
![]() | |
![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Ernest Lluch i Martín, nado en Vilassar de Mar (provincia de Barcelona) o 21 de xaneiro de 1937 e asasinado en Barcelona o 21 de novembro de 2000, foi un político catalán militante do PSOE. Foi Ministro de Sanidade e Consumo entre 1982 e 1986, e foi asasinado pola banda terrorista ETA á idade de 63 anos, cando estaba retirado da vida política.
Obra[editar | editar a fonte]
En catalán[editar | editar a fonte]
- La via valenciana. Editorial Tres i Quatre, 1976 (Premio Joan Fuster de ensaio, 1975)
- La Catalunya vençuda del segle XVIII. Foscors i clarors de la Il·lustració. Edicions 62, 1996
- L'alternativa catalana (1700-1714-1740).
- Ramon de Vilana i Perlas i Juan Amor de Soria: teoria i acció austriacistes. Eumo Editorial, 2000
En castelán[editar | editar a fonte]
- El pensamiento económico en Cataluña entre el renacimiento económico y la revolución industrial: la irrupción en la escuela clásica y la respuesta proteccionista (1970).
- Acaecimientos De Manuel Belgrano, Fisiócrata, y su Traducción de las Máximas Generales Del Gobierno Económico De un Reyno Agricultor De François Quesnay . Ediciones Cultura Hispánica, Madrid (1984).
- Las Españas vencidas del siglo XVIII: claroscuros de la Ilustración, Editorial Crítica (1999).
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Ernest Lluch ![]() |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Fundación Lluch (en catalán)
- Fondo Ernest Lluch. Centro de Recursos para a Aprendizaxe e a Investigación (CRAI) da Universitat de Barcelona. (en catalán)
![]() |
Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |