Encaixe de bolillos
O encaixe de bolillos ou renda de bilros[1][2][3] é unha técnica de encaixe téxtil que consiste en entretecer fíos que inicialmente están enrolados en bobinas, chamadas bolillos, para seren manexados mellor. A medida que avanza o traballo, o tecido suxéitase mediante alfinetes cravados nunha grella ou debuxo realizado en cartón, coñecido co nome de "picado". A posición que ocupa cada alfinete vén determinada polo xeral por un patrón de buracos no picado.
Algúns autores cren que o encaixe de bolillos vén da cultura exipcia e dos faraóns, espallándose posteriormente polo Mediterráneo a través da expansión musulmá. e chegando no século VIII á Península Ibérica, Francia, Bélxica, os Países Baixos e o norte de Italia.
En Galicia destaca o encaixe de bolillos de Camariñas, que conta cun museo propio desde 1996. Aínda que é a localización con máis sona, existen outras vilas con certa tradición de encaixe, entre as que se atopan localizacións na provincia de Pontevedra e nas zonas de Fonsagrada e Viveiro (Provincia de Lugo)[4].
Galería de imaxes[editar | editar a fonte]
-
Encaixe húngaro Csetneki. -
Muller traballando nunha renda de bilros. -
Trobada de Puntaires en Castellar del Vallès (Barcelona). -
-
Aparello para tecer mediante encaixe.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Franco Grande, X.L. (1979). Diccionario galego-castelán. Vigo: Galaxia.
- ↑ Ibáñez Fernández, José (1950). Diccionario galego da rima e galego-castelán. Madrid.
- ↑ Carré Alvarellos, Leandro (1928). Diccionario galego-castelán. A Coruña.
- ↑ MECAM (ed.). "Localización do encaixe de bolillos". Consultado o 24 de xuño de 2015.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- mecam.net Museo do encaixe de Camariñas (MECAM)
