Dubravka Ugrešić
| Dubravka Ugrešić | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 27 de marzo de 1949 |
| Lugar de nacemento | Kutina |
| Falecemento | 17 de marzo de 2023 |
| Lugar de falecemento | Ámsterdam |
| Nacionalidade | República Federal Popular de Iugoslavia, República Federal Socialista de Iugoslavia, Croacia e Reino dos Países Baixos |
| Etnia | Pobo croata |
| Alma máter | International Writing Program e Universidade de Zagreb |
| Ocupación | tradutora, novelista, escritora de literatura infantil, escritora de non ficción, profesora universitaria, escritora, membro da resistencia, guionista e ensaísta |
| Premios | NIN Prize, Meša Selimović Prize, Heinrich Mann Prize, Prix Européen de l'Essai Charles Veillon, Preis der SWR-Bestenliste, Verzetsprijs van de Stichting Kunstenaarsverzet, Otherwise Award, Jean Améry award, Austrian State Prize for European Literature, Manès-Sperber-Preis, Neustadt International Prize for Literature e City of Zagreb Award |
| Na rede | |
| https://www.dubravkaugresic.com | |
  | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Dubravka Ugrešić, nada en Kutina, Iugoslavia, o 27 de marzo de 1949 e finada en Amsterdam o 17 de marzo de 2023, foi unha destacada escritora de orixe croata[1] que viviu nos Países Baixos.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Ugrešić naceu en 1949 en Kutina (Croacia, entón Iugoslavia). Estudou Literatura comparada e Lingua e Literatura rusa na Universidade de Zagreb, compaxinando os seus estudos coa súa actividade como escritora.[2]
A súa novela máis coñecida na antiga Iugoslavia foi Štefica Cvek u raljama života (Estefi nas fauces da vida), unha irónica novela posmodernista que xoga libremente cos clichés e os estereotipos da literatura e a cultura triviais. A novela foi un éxito inmediato e foi levada ao cine en 1984 baixo o título U raljama života, película dirixida por Rajko Grlić. En 1989, Ugrešić uniuse á Asociación para unha Iniciativa Democrática de Iugoslavia, un partido político marxinal que se opuña á independencia de Croacia.
En 1991, co estalido da guerra na antiga Iugoslavia, Ugrešić tomou unha firme postura antibelicista e antinacionalista. Escribiu criticando duramente o nacionalismo (tanto croata como serbio), a estupidez e a criminalidade da guerra; e pronto se converteu en branco dos medios de comunicación nacionalistas croatas, que a catalogaron como "traidora", "inimigo público" e "bruxa".[2]
Por estes motivos, abandonou Croacia en 1993 e continuou escribindo no exilio.[3] A súa escritura foi descrita como accesíbel, intelixente, innovadora e cunha forte carga política e emocional.
Ugrešić viviu en Ámsterdam como escritora independente. De cando en vez daba clases en universidades americanas e europeas, e ocasionalmente escribía para algúns xornais e revistas literarias europeas.
Non ten obra traducida ao galego.
Premios[editar | editar a fonte]
Recibiu varios premios literarios e o recoñecemento internacional polos seus escritos. Na ex Iugoslavia foi galardoada cos premios NIN, Meša Selimović e K.Š. Gjalski entre outros. Tamén recibiu os seguintes premios internacionais:
- 2016: Premio Internacional Neustadt de Literatura. (Estados Unidos)
- 2006: Short listed for Independent Foreign Fiction Prize. (Reino Unido)
- 2004: Premio Feronia, Citta di Fiano. (Italia)
- 2000: Premio Heinrich Mann, Akademie Der Kunste Berlin. (Alemaña)
- 1999: Premio Austríaco de Literatura Europea. (Austria)
- 1998: SWF-Bestenliste Literaturpreis (Alemaña)
- 1997: Versetsprijs 1997, Stichting Kunstenaarsverzet 1942 – 1945 (Países Baixos)
- 1996: Premio Europeo de Ensaio Charles Veillon (Suíza)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Postcards from Europe: Dubravka Ugrešić as a Transnational Public Intellectual, or Life Writing in Fragments[1]
- ↑ 2,0 2,1 Official website «Short Bio Arquivado 18 de outubro de 2007 en Wayback Machine.»
- ↑ Editorial Anagrama «Dubravka Ugresic»
| Control de autoridades |
|
|---|
