Saltar ao contido

Dó maior

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

En teoría musical e harmonía, dó maior (con abreviatura no sistema europeo dó M e no sistema americano ou sistema de cifras C, en alemán C-dur) é a tonalidade que consiste na escala maior baseada na nota (ou nota tónica C), é dicir, é un conxunto de notas organizadas nunha secuencia gradual de alturas,[1] que contén as notas - re - mi - fa - sol - la - si (en notación americana C- D - E - F - G - A - B), e a súa armadura non contén alteracións (sen díeses e sen bemois) seguindo o modelo estrutural (ou estrutura de intervalos) do modo maior (que ten cinco intervalos de tons e dous intervalos de semitóns entre notas).[2] A súa tonalidade relativa é la menor (o VIº de dó M) e a súa tonalidade paralela é dó menor.


{
\override Score.TimeSignature #'stencil = ##f
\relative c'
 {
 \clef treble \key c \major \time 7/4
 c4^\markup "C M" d e f g a b c b a g f e d c2
 }
}

{
\override Score.TimeSignature #'stencil = ##f
\relative c'
 {
 \clef treble \key c \major \time 7/4
 a4^\markup "A m" b c d e f g a g f e d c b a
 }
}
 {
\override Score.TimeSignature #'stencil = ##f
\relative c' {
 \clef treble \key c \minor \time 7/4
 c4^\markup "C natural m" d es f g aes bes c bes aes g f es d c2
 }
}
Re Mi Fa Sol La Si
V V V V V V V
ton ton semitón ton ton ton semitón

No piano a escala de dó Maior non se toca nas teclas negras, polo que se denomina "escala de tecla branca". Os compositores escolleron dó maior como clave de pezas que abren formas cíclicas, como: ciclos de preludios, fugas, invencións e estudos.

Escala relativa

[editar | editar a fonte]

A escala relativa da escala maior é a escala menor que parte da sexta nota (grao VI) da escala de Dó Maior, neste caso trátase de La menor; como estes teñen a mesma armadura de tonalidade (as mesmas alteracións díeses e bemois) e as mesmas notas, denomínanse "escalas equivalentes enharmónicamente".[3] [4]

Harmonía

[editar | editar a fonte]

Graos harmónicos

[editar | editar a fonte]

Na harmonía e teoría musical, cada grao da escala recibe un nome segundo a súa función: [5]

Grao Nome Nota Función
I
Tónica dó (C) 1T determina a tonalidade da música e presentada no final dela, nota de menor tensión con función de repouso natural ou sensación de finalización.
II
Supertónica re (D) 1T encima da tónica,[6][7] dúas funcións resolutivas: en dirección á tónica, ou en dirección á mediante. Grao que substitue a subdominante.[8]
III
Mediante mi (E) 1st grao intermediario formando unha terceira coa tónica e a dominante. Como a subdominante, é unha nota modal, que determina se está no modo maior ou modo menor.
IV
Subdominante fa (F) 1T abaixo da dominante.[9][7] Ten función de afastamento, con sentido medio-inestábel, unha forma intermediária sen a estabilidade da tónica e sen a angústia da dominante.
V
Dominante sol (G) 1T quinto grao a partir da tónica. entre a subdominante e a superdominante.[10][11] Ten a función de tensión para a entrada da tónica, coa estabilidade.
VI
Sobredominante la (A) 1T encima da dominante.[12][7] grao intermediário (forma intervalo de terceira) entre subdominante e tónica superior. Ten función feble e, pode substituír a tónica.[8]
VII
Sensível si (B) 1st subtónica, cando o intervalo coa tónica superior é dun ton (escala menor natural); sensíbel cando o intervalo coa tónica superior é dun semitón (escala maior, escala menor harmónica e escala menor melódica)

O acorde musical básico, tamén chamado tríade, é un conxunto harmónico formado por tres notas musicais (ou graos harmónicos) da escala en cuestión[13] (que realizan funcións específicas estudadas pola Harmonía Funcional), onde as notas se denominan tónicas (I), mediante (III) e, dominante (V); caracterizado por ter dous intervalos de terceiras que comezan na nota tónica.

A tríade de dó M está formada por:[14] [15]

  • Tónica: (I grao) nota dó (C) 132 Hz
  • Mediante: (III grao) nota mi (E) 165 Hz
  • Dominante: (grao V) nota sol (G) 198 Hz
O acorde da tríade C: dó - mi - sol.

{
 {
  <c' e' g'>1
 }
}

{
\override Score.TimeSignature #'stencil = ##f
\relative c'
 {
 \clef treble \key c \major \time 7/4 c4 e g
 }
}

Instrumentos

[editar | editar a fonte]

Dó maior é unha das teclas máis utilizadas na música. Unha arpa afinada en do maior ten os seus pedais na posición central.

A maioría dos exercicios para principiantes de piano son en dó maior, xa que as teclas brancas do instrumento corresponden ás notas da escala de do maior. permitindo así traballar coas teclas brancas, para as que a tonalidade tamén se asocia coa aprendizaxe do piano.

Aínda así, o compositor Frédéric Chopin considerou esta escala a máis difícil de tocar, e tendeu a traballar nela máis tarde cos seus alumnos. Considerou que o máis doado era si maior, porque a posición das notas brancas e negras encaixaba mellor coas posicións naturais dos dedos, comezando con isto o estudo do piano.

Composicións

[editar | editar a fonte]
  1. "Escala Relativa Maior E Menor". Consultado o 2022-03-22. 
  2. Lemes, Flávia (2020-08-23). "Escala maior e menor — o que são e para que servem?" (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 29 de xullo de 2023. Consultado o 2022-02-24. 
  3. "O que é escala relativa menor?". Consultado o 2022-03-22. 
  4. "Escalas relativas". Consultado o 22/03/2022. 
  5. Santana, Beatriz Pires (2010). Os padrões que ouvimos (PDF). Universidade Federal do Paraná. p. 24. 
  6. Santana, Beatriz Pires (2010). Os padrões que ouvimos (PDF). Universidade Federal do Paraná. p. 24. 
  7. 7,0 7,1 7,2 Silva, Ruth. "Curso de teoria musical". Consultado o 10/01/2017. 
  8. 8,0 8,1 Itego (2017). "Linguagem Musical III 2017" (PDF). Gabinete de Gestão de Capacitação e Formação Tecnológica. Caderno Didático. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 11/01/2018. Consultado o 10/01/2017. 
  9. Santana, Beatriz Pires (2010). Os padrões que ouvimos (PDF). Universidade Federal do Paraná. p. 24. 
  10. de Oliveira, Olga Xavier. Teoria musical para crianças: Livros ou métodos infantis. Google Livros. p. 118. ISBN 9788574073767. 
  11. Adolfo, Antonio (1989). O Livro do músico. Google Livros. p. 18. ISBN 9788585426743. 
  12. Santana, Beatriz Pires (2010). Os padrões que ouvimos (PDF). Universidade Federal do Paraná. p. 24. 
  13. "Significado de tríade". 209. 
  14. "3 Funções harmônicas dos acordes". 2016-06-27. Consultado o 2022-03-11. 
  15. Bertr, Leal (2020-12-07). "Graus Musicais - Explicando as Notas dentro de uma Escala ⋆". Arquivado dende o orixinal o 18 de abril de 2021. Consultado o 2022-03-11. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]