Saltar ao contido

Fa (música)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Fa.

Fa en notación latina ou F en notación anglosaxoa, é o nome da cuarta nota musical da escala diatónica de maior.

Antes da adopción do solfexo, utilizábase a notación alfabética segundo a cal as notas designábanse mediante letras. Neste sistema a nota fa corresponde á letra "F". Este nome mantense en varios idiomas.

Posteriormente o nome desta nota foi "fa", que deriva do comezo do cuarto verso do himno relixioso Ut queant laxis, empregado por Guido d'Arezzo para nomear todas as notas musicais.

En temperamento igual, o fa por riba do dó medio do piano ten unha frecuencia de aproximadamente 349 Hz .

Notación

[editar | editar a fonte]
Fa nas catro claves máis comúns.
  • En clave de sol sitúase no primeiro espazo do pentagrama.
  • Na clave de dó en terceira e cuarta sitúase respectivamente no quinto espazo ou no primeiro espazo adicional do pentagrama.
  • Na clave de fa en cuarta colócase no espazo por riba da segunda liña adicional superior.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]